پيش بينی ورشکستگی مالی در شرکتهای توليدی بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از تلفيق مدل تحليل پوششی دادهها (DEA) و تکنيک آناليز اجزای اصلی(PCA)
ورشکستگی از مهمترین و جذابترین مباحث پژوهشهای مالی محسوب میگردد که عملا بر روی کلیه ذینفعان یک سازمان اقتصادی اثر میگذارد. سرمایه گذاران تلاش زیادی را برای اطلاع از وضعیت شرکتها، در جهت حفظ سرمایه خود انجام میدهند. تا کنون پژوهشهای گوناگونی در زمینه پیش بینی وضعیت شرکتها انجام گرفته است، هرچند که در ایران پژوهشهای کافی در این زمینه انجام نگرفته است. ازجمله روشهایی که به تازگی جهت تسهیل فرایند تصمیم گیری مالی مورد استفاده قرار گرفته است، روش تحلیل پوششی دادهها است. در پژوهشهای گذشته تمامی شرکتهای مورد بررسی با استفاده از این روش در یک گروه قرار میگرفتند که با توجه به ماهیت مدل تحلیل پوششی دادهها که باید مجموعههای مورد تحلیل، همگن باشند، کار چندان درستی نبود. در این پژوهش ۵۲ شرکت تولیدی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران که اطلاعات مالیشان در دسترس بود، بر اساس سیستم تولید و ریسکهای مالی، در سه گروه شرکتهای صنایع غذایی و دارویی، شرکتهای صنایع فلزی و خودروسازی و شرکتهای صنایع شیمیایی و پتروشیمی، طبقه بندی گردیدند سپس محاسبات هر دسته جداگانه انجام گرفت. ابتدا داده های استخراج شده از صورتهای مالی برای کاهش ابعاد، وارد مدل PCA شده و سپس خروجی این مدل برای سنجش کارایی وارد مدل DEA گردید و از روی عدد کارایی بدست آمده (که عددی بین ۰و۱ میباشد) سالم یا ورشکسته بودن (قرار داشتن شرکت در آستانه ورشکستگی) شرکتهای هر دسته پیش بینی شد. این عمل برای یک سال و دو سال قبل از سال وقوع ورشکستگی برای شرکتهای هر دسته انجام گرفت. در انتها مشخص شد که مدل مورد استفاده در پژوهش تا دو سال قبل از ورشکستگی قادر به پیش بینی شرکتهای ورشکسته گروه اول میباشد و تا یک سال قبل از وقوع، شرکتهای ورشکسته گروه دوم را پیش بینی مینماید و در مورد گروه سوم توانایی مدل در پیش بینی شرکتهای سالم بسیار بیشتر از توانایی آن در پیش بینی شرکتهای ورشکسته میباشد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.