پاسخهاي رويشی، فيزيولوژيکی و ژنتيکي دو گونه بلوط زاگرس(Q.brantii و Q. libania)تحت تنش خشکي
جنگلهای زاگرس حدود۴۰ درصد از کل جنگلهای ايران را به خود اختصاص داده اند و بيشترين تأثير را در تأمين آب، حفظ خاک، تعديل آب و هوا و تعادل اقتصادی– اجتماعی در کل کشور دارند. اين جنگلها به علت دارا بودن اقليم مديترانهای دارای فصل خشک طولانی در طی دورهی رويش گياهی در طول سال بوده، و مقدار آب در دسترس در اين جنگلها يک فاکتور محدود کنندهی اوليه در تجديد حيات گونههای اين مناطق میباشد. تنشهاي غير زيستي مانند خشکسالي پديدههاي مهمي هستند و بر روي سلامت، بهرهوري و تناسب جنگلهاي ما اثر گذار ميباشند، بنابراين نيازمند به درک ژنومي و اکوفيزيولوژيکي پاسخ درختان جنگلي به تغيير شرايط آب و هوايي ميباشد. با استفاده از مطالعات مورفولوژيکي، فيزيولوژيکي و مولکولي، ميتوانيم روشهاي اصلاحي مختلفي که براي مقاومت به خشکي وجود دارند را شناسايي کنيم. در اين آزمايش، بذور سه گونه بلوط مورد مطالعه (Q. brantii، Q.libania و Q.infectoria) در داخل گلدان پلاستيکی در فضای آزاد کاشته شدند (هرگلدان حاوی ۲-۱ بذر). نهالهای گونه Q.infectoria به علت سبز نشدن در اين آزمايش لحاظ نگرديد. جهت اعمال تنش نهالها به فضای گلخانه منتقل شدند و نهالهای سالم از هر گونه به ۴ دسته تيمار کنترل و تنش کمبود آب در سه سطح تقسيم شدند. نهالهای در نظر گرفته شده برای تنش کمبود آب آبياری نشدند تا به ظرفيت مزرعهای مورد نظر (۷۰٪، ۵۰٪ و ۳۰٪ ظرفيت مزرعهای) رسيدند، ولی نهالهای کنترل هر روز آبياری گرديدند تا محتوی آب خاک گلدانها در حدود ۱۰۰٪ ظرفيت مزرعهای نگه داشته شود. پس از برداشت نهالها، پارامترهاي رويشي و مورفولوژي (ارتفاع نهال، طول ريشه، وزن برگ و ساقه و ريشه، تعداد کل برگ، نسبت برگ سبز به کل برگ، بيوماس، نسبت ريشه به ساقه، وزن خشک برگ، ريشه و ساقه) و پارامترهاي فيزيولوژي (محتوي نسبي آب برگ و ساقه و ريشه (RWC)، نرخ نشت الکتروليت (EL)، عملکرد فتوسيستم II و تبادلات گازي) اندازهگيري شدند و در نهايت استخراج RNA از نمونههاي فريز شده برگ و ريشه انجام گرفت. نتايج اين مطالعه نشان داد که تنش خشکي تاثيرات منفي بر پارامترهاي رويشي، مورفولوژيکي و فيزيولوژيکي بلوط داشت، به طوري که اکثر پارامترهاي رويشي و فيزيولوژيکي کاهش يافت اما نرخ نشت الکتروليت اندامها افزايش يافت. بر اساس نتايج بدست آمده از جذب عنصر تنش خشکي باعث افزايش ميزان پتاسيم در ريشه و ساقه گرديد. همچنين نتايج نشان داد که ميزان شاخص تحمل نيز در گونه بلوط ايراني در تمام پارامترهاي مورد مطالعه به جز وزن تر و خشک برگ بيشتر از گونه ويول ميباشد. در اين مطالعه گونه بلوط ايراني نسبت به گونه ويول با جذب سديم کمتر برگ و در نتيجه نسبت سديم به پتاسيم کمتر و نيز کاهش تعداد برگ توانست تحمل بهتري را از خود نشان دهد. پارامترهاي مربوط به تبادلات گازي نشان داد که تيمار تنش کمبود آب سبب کاهش معنیداری در هدايت روزنهای، فتوسنتز، هدايت مزوفيلی و دیاکسيدکربن زير روزنهای به محيطی و تعرق شد. همچنين گونه ویول فتوسنتز، کارايی مصرف آب و تعرق بيشتری نسبت به بلوط ايرانی داشت. به طور کلی میتوان نتيجهگيری کرد که در هر دو گونه محدوديت روزنهای و غير روزنهای باعث کاهش فتوسنتز گرديد. همچنين گونه بلوط ايرانی به دليل داشتن کارايی مصرف آب کمتر و کاهش بيشتر درصد تغييرات پارامترهای گازی نسبت به گونه ویول از مکانيسم اجتناب از خشکی در زمان تنش بهره میجويد. اما در مورد مطالعات مولکولي عمل استخراج RNA صورت گرفت مرحله run کردن نمونه نيز انجام شد ولي در مرحله الکتروفورز به علت مشاهده نشدن نوارهای مربوط بهRNA مطالعات مولکولي موفقيتآميز نبود.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.