یکی از مباحث مهم و حیاتی در عرصه دین شناسی به معنای عام و علوم قرآنی به معنای خاص، بررسی مسأله اعجاز قرآن کریم است. اعجاز قرآن با محورهای متعددش در هر دوره‌ای لازم است مورد تأمل قرار گیرد تا بدین وسیله کارآمدی خود را در مقام پاسخگویی به شبهات حفظ کند. ابن عاشور، مؤلف مالکی مذهب تفسیر التحریر والتنویر نیز به تبعیت از علمای پیشین، در این عرصه وارد شده و بعد از نگارش مقدمه ای مفصل در باب اعجاز، نکات بدیعی پیرامون وجوه اعجاز(بیانی، علمی، تشریعی و غیبی) مطرح می‌کند. در این پژوهش، علاوه بر استخراج و بررسی این نکات، تلاش شده است به تحلیل، تبیین و نقد آرا و اقوال ایشان، پرداخته شود. از نظریات خاص ایشان این است که حروف مقطعه از اعجازهای علمی قرآن است همچنین امی بودن پیامبر را نه به عنوان وجه اعجاز، بلکه آن را مکملی بر اعجاز قرآن بیان می‌کند. وجوه اعجاز در تفسير ابن عاشور نیز با تبعيت از آراء متقدمان اما با رويکردهاي جديدي ارائه مي‌‌شود. ايشان در اعجاز بياني مواردي از بلاغت و فصاحت بي سابقه قرآن را با عنوان مبتکرات القرآن ذکر مي‌‌کند و يکي از اين ابتکارات را ذکر عباراتي مي‌‌داند که از دو طرف آن به يک شکل خوانده مي‌‌شوند و آن را مقلوب مستوي مي‌‌نامد مانند عبارت کل في فلک /۲۳انبياء. ایشان از طرفداران اعجاز علمى قرآن بوده و طرح نکات علمى مناسب با آيات را در تفسيرش بدون اشکال دانسته و آن را با ذکر شروطي قابل تطبيق در عصرها و دوره های بعد می‌داند همچنین از باب اعجاز علمی مشاهده می‌شود نظریات وی گاه مخالف با نظر مشهور مفسران است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.