مقدمه: از جمله شاخصهای بیوشیمیایی ارزیابی وضعیت بیشتمرینی در ورزشکارانبررسی سطوح هورمونهای کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول میباشد که برای کنترل فشار تمرین مورد ارزیابی قرار میگیرند. با توجه به تحقیقات در زمینه تغییرات هورمونی در سازگاری به تمرینات تناوبی شدید و همچنین مطالعهای که به مقایسه تمرین تناوبی شدید با وهلههای کوتاه و طولانی را بررسی کند، صورت نگرفته است. از این رو، هدف پژوهش حاضر، مقایسه دو برنامه تمرین تناوبی شدید بر کورتیزول و تستوسترون بزاقی مردان جوان فعال میباشد.
مواد و روشها: ۳۰ مرد جوان سالم بهطور تصادفی به گروههای تمرین تناوبی شدید با وهله کوتاه (۱۰ نفر)، تمرین تناوبی شدید با وهله طولانی (۱۰ نفر) و گروه سنتی (۱۰ نفر) تقسیم شدند. برنامهی تمرین هوازی ۳ جلسه در هفته و به مدت ۴ هفته بود. سطوح کورتیزول و تستوسترون قبل و بعد از مداخله اندازهگیری شدند. برای بررسی درونگروهی متغیرها از آزمون t- همبسته و همچنین برای مقایسهی بینگروهی از آزمون ANOVA استفاده گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که چهار هفته تمرین تناوبی با وهله کوتاه و تناوبی با وهله طولانی موجب کاهش معنی دار سطوح کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول و افزایش سطوح تستوسترون در گروه تجربی شد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که پس از ۴ هفته تمرین تناوبی با وهله کوتاه سطوح کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول، به طور معنی داری نسبت به گروه سنتی پایینتر بدود. همچنین مشاهده شد که پس از ۴ هفته تمرین تناوبی با وهله کوتاه و طولانی و سطوح تستوسترون نسبت به گروه سنتی بالاتر بود.
نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان داد، چهار هفته تمرین تناوبی شدید منجر به کاهش سطوح کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول گردید، در حالیکه منجر به افزایش سطح تستوسترون گردید.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.