معناشناسی واژگان قرآن در روایات اهل بیت (علیهم السلام)

فهم و درک معانی و مفاهیم آیات و سور قرآن کریم متوقف بر فهم و درک صحیح اجزاء کوچکتر قرآن کریم یعنی واژگان و کلمات آن است. هرچند به نظر می­رسد دست یافتن به معانی واژگان قرآن کریم با کمک گرفتن از منابع لغوی امکان­پذیر باشد اما با پرداختن به روایات و جستجوی معانی و مفاهیم واژگان قرآن در آن­ها می­توان معانی کامل­تر و وسیعتری از آیات قرآن در یافت کرد که با تکیة صرف به ادبیات و لغت عربی رسیدن به این معانی و حقایق امکان­پذیر نمی­باشد.

با توجه به روایاتی که طی آن­ها حضرات معصومین معنای واژگان قرآن را فرموده­اند چنین برداشت می­شود که معانی مطرح شده برای واژگان از سوی پیشوایان معصوم ما غالبا اینگونه است که در بعضی موارد سخن ایشان در باب یک واژه خلاف معنای ظاهری الفاظ و واژگان است، در بعضی موارد تخصیص معنای مجازی و دور کردن اذهان از معنای حقیقی است، گاهی تعیین یکی از چند معنای حقیقی است، گاه ایشان معنای جدیدی برای واژه مطرح نموده و در وجوه معانی یک واژه توسعه داده­اند، در بعضی از روایات لوازم معنای لغوی را فرموده­اند و گاهی سخن ایشان ناظر بر معرفی مصادیقی از معنای واژه است.

توجه به حقائق مطرح شده ما را بر آن می­دارد که برای درک بهتر و بیشتر کلام حق و دریافت صحیح و حداکثری مراد خداوند از آیات قرآن کریم به سراغ جمع­آوری و احصای روایات صحیح و قابل اعتمادی برویم که در آن­ها معنای واژگان قرآن از سوی پیشوایان معصوم ما که مخاطبان حقیقی قرآن هستند مطرح شده است.