تفسیر قرآن کریم در طول تاریخ با رویکردهای مختلفی ارائه شده است. در اینمیان تفسیر تربیتی به عنوان نزدیکترین رویکرد به اهداف و مقاصد قرآن کمتر مورد توجه قرار گرفته و اندک توجه به آن نیز با کاستیها و کمبودهای جدیِ روشی و محتوایی همراه بوده است. هدف از رساله حاضر دستیابی به مدلی مطلوب از تفسیر تربیتی است؛ از اینرو با بهرهگیری از «روش توصیفی و تحلیلی» تلاش کرده است ذیل سه محور اصلی به این هدف دست یابد. در محور نخست، تبیین دقیقی از تفسیر تربیتی ارائه شده است. در پرتو این تبیین، قلمرو فعالیت تفسیر تربیتی، گونههای آن، نسبت آن با عناوین همخانواده و رسالتهای تفسیر تربیتی واکاوی شده است. در محور دوم ویژگیهای نگرشی خاصی که حضور آن در تفسیر تربیتی ضروری است ارائه و تحلیل شده است؛ شوقآفرینی، عینیسازی، مقصدگرایی، توحیدمحوری، جامعنگری از جمله این ویژگیهاست. در محور سوم و از آنجا که مفسر تربیتی علاوه بر رسالت تفسیری، رسالت تربیتی و تأثیرگذاری را نیز بر عهده دارد به تبیین ابزارهایی پرداخته است که کاربست آن در تفسیر به افزون سازی بهرههای تربیتی آیه منجر میشود؛ تفسیر را جذاب میکند، شوق مخاطب را برای توجه به آن افزایش میدهد، اندیشه او را بارور میسازد، آیات قرآن را در فضای عینی و کاربردی ارائه میدهد و زمینه استخراج حداکثری آموزههای تربیتی قرآن را فراهم میکند. ابزارهایی همچون شعر، تمثیل، داستان، شواهد تاریخی، تجربیات و تبیینات عقلی از این جمله است. دستیابی به تعریف جامع و مانع از تفسیر تربیتی، دستیابی به شاخصهها و ابزارهای لازم برای تحقق تفسیر تربیتی مطلوب و تحلیل نقش هر یک از این شاخصهها و ابزارها در ساختار تفسیر تربیتی و نیز ارائه نمونههای عینی و کاربردی فراوان برای هر یک از این محورها از جمله نتایج این پژوهش است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.