فرهنگ نظام اداري ـ مديريتي ايران (مطالعه موردي وزارت جهاد كشاورزي)

پژوهش حاضر بدنبال بررسي نظري و عملي نقش فرهنگ در سيستم اداري – مديريتي است . براي اين کار ، ابتدا به تئوريهاي مربوط به فرهنگ و مديريت و تحقيقات انجام گرفته  در اين حوزه توجه­شد . در مرحله­ نظري مدل « ادگار شاين » براي بررسي فرهنگ نظام اداري – مديريتي انتخاب شده است و در مرحله­ عملي نيز براساس همين مدل، شاخصهايي تعريف شد که شامل : شيوه نظارت و کنترل، خطرپذيري – ترديدگريزي، عام گرايي – خاص گرايي ، فردگرايي – جمع گرايي، سلسله مراتب ، تصميم گيري ، تعريف مديريت و … است . سپس براي هر يک از اين شاخصها گويه­هاي متعددي ساخته شد و بدين ترتيب پرسشنامه کامل و در ميان نمونه مورد مطالعه توزيع گرديد اطلاعات تکميلي از طريق شيوه­هاي مشاهده مشارکتي، مصاحبه و مطالعه اسنادي  جمع آوري شد. براي تحليل داده­هاي بدست آمده از روشهاي کمي و کيفي استفاده شده است . تحقيق حاضر به اين نتيجه رسيد که عرصه مديريت و نظام اداري به عنوان تجلي گاه فعاليت انسان همواره تحت نفوذ منحصر به فردترين ويژگي زندگي بشر يعني، فرهنگ قراردارد . از انتخاب شيوه­هاي مديريتي در روند فرآيند سازماندهي ، برنامه ريزي ، سياست گذاريها، تصميم گيري ها، شيوه هاي کنترلي گرفته تا سيستمهاي تشويق و تنبه کارکنان ، راهکارهاي جذب نيروي انساني، شيوه هاي بالابردن انگيزه و نحوه برقراري ارتباطات و جريان دسترسي به اطلاعات و… همگي متأثر از فرهنگ است. بنابراين توجه به فرهنگ و دستيابي به شاخصهاي فرهنگي هر جامعه يا سازمان، ضرورت کاربردي و اهميت حياتي دارد. بعد از بدست آوردن شاخصهاي فرهنگي هر سازمان ، بايد راهکارهاي مديريتي و رويه هاي متناسب با شرايط فرهنگي و محيطي  را به کارگرفت تا به نتيجه دلخواه که همان افزايش کارايي و اثربخشي سازمان، افزايش رضايت مديران و کارکنان و ساير اقشار جامعه، توانايي باقي ماندن و بهبود وضعيت در عرصه بين المللي و … است ، دست يافت.