هدف اصلي پژوهش حاضر برآورد معوامل تعيين كننده شدت تجارت براي كشورهاي عضو سازمان كنفرانس اسلامي در صدور كالاهاي غيرنفتي مي‌باشد. بدين منظور ميزان شدت تجارت بصورت متقابل و برحسب بخش‌هاي ۲۱گانه طبقه‌بندي H.S طي دوره زماني ۲۰۱۰-۲۰۰۰ براي ۵۶ كشورعضوOIC برآورد شده براساس روش اقتصاد سنجي مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.
نتايج نشان مي‌دهد كه عليرغم تلاش‌هاي زيادي كه تاكنون در جهت بهبود و افزايش همكاري‌هاي بازرگاني ميان كشورهاي عضو OIC صورت گرفته، شدت و عمق تجارت ميان كشورها بطور متوسط ۵/۲۷ درصد مي‌باشد. در حاليكه نتايج حاصل از برآورد تجارت مكملي ميان كشورهاي عضو حاكي از آن است كه هر كشور بطور متوسط با ۴۲ درصد از كشورهاي عضو OIC داراي تجارت مكملي مي‌باشند. همچنين مهمترين عوامل موثر بر پايين بودن شدت تجاري به ترتيب بعد مسافت، بالا بودن نرخ تعرفه، پايين بودن رشد اقتصادي كشورهاي مورد بررسي است و اندازه بازار، جمعيت كشورها، عضويت در گروه‌بندي‌هاي منطقه‌اي و وجود تجارت مكملي از جمله عوامل تعيين كننده شدت تجارت كشورها در صدور كالاهاي غيرنفتي مي‌باشند.
نتيجه مهم ديگر طرح از بعد همكاري‌هاي ايران با كشورهاي عضو OIC، اين است كه ايران در صدور كالاهاي غيرنفتي به كشورهاي عضو OIC به خصوص با ۳۲ كشور از ۵۵ كشور مورد مطالعه از شدت تجاري و تجارت مكملي بالايي برخوردار مي‌باشد و از اين حيث رتبه چهارم را بعد از امارات متحده عربي، مصر و لبنان به خود اختصاص داده است. تعداد ۱۹ و ۱۳ كشور عضو OIC درصدور كالا به ايران به ترتيب داراي شدت تجارت و تجارت مكملي بالايي مي‌باشند.
از توصيه‌هاي اين پژوهش اين است كه كشورهاي مسلمان واقع در خاورميانه مي‌توانند هسته اصلي بازار مشترك را تشكيل و مراحل تكامل همگرايي را براي ايجاد بازار مشترك اسلامي طي نمايند بر اساس يافته‌هاي طرح كشورهاي عربستان، ايران، عراق، بحرين، كويت، عمان، قطر، امارات متحده، لبنان، سوريه، تركيه، يمن و اردن داراي زمينه‌هاي همكاري بازرگاني مناسبي با يكديگر بوده و مي‌توانند با ايجاد هسته‌هاي اوليه ايجاد بازار مشترك اسلامي در مراحل بعداندونزي، پاكستان و مالزي را جذب نمايند.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.