پند و اندرز یکی از موضوعات بسیار مهم شعری است. استفاده از این شیوه و ابزار در ادب پارسی و ادب جهانی سابقه ی دیرینه دارد. شاعران برای بیان پند و اندرز از شیوه های مختلفی می توانند استفاده کنند.
سعدی از جمله شاعرانی است که در به کار گیری پند و اندرز در آثار خود، هنرمندی و ظرافتی خاص از خویش نشان داده است و به طور کلی از دو شیوی تمثیل و سخنان حکیمانه برای بیان پند و اندرز استفاده کرده است. تمثیل خود نیز به اقسام مختلفی تقسیم شده است.
این پایان نامه به شیوه ها و شگردهای کاربرد پند واندرز در آثار سعدی می پردازد. برای رسیدن به این هدف، ابتدا شیوه هایی را که سعدی برای پند و اندرز به کار برده است، یافتهایم. سپس به ذکر نمونه هایی از آن ها، پرداخته ایم. برای نیل به مقصود، ابتدا با مراجعه به منابع گوناگون، آیات و احادیثی که سعدی با بهره گیری از آن ها به پند و اندرز مخاطب، پرداخته است را یافته ایم و به تحلیل و بررسی آن ها پرداخته ایم سپس تمثیل و اقسام آن را از دیدگاه لغوی و اصطلاحی بررسی کرده ایم و نمونه هایی را از بوستان و گلستان آورده ایم و به بررسی آن ها پرداختـه ایم. در نهایت در یک حوزه ی جامع و یکسان به تعریف حکمت، شباهت و تفاوت آن با مثل، ایجاز و طنز پرداخته ایم و در پایان نیز نمونه هایی را از گلستـــان و بوستان سعدی، برگرفتــه ایم و بررسی نمــوده ایم.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.