شناسايي گونههاي جنسLarinus spp. (Col.: Curculionidae) و مطالعه برخي از ويژگیهای زيستي گونه غالب در منطقه كرمان
گونههاي سرخرطوميهاي جنسLarinus spp. (Col.: Curculionidae) از دانههای طبق گل علفهاي هرز تيره Asteraceae تغذيه کرده و در كنترل علفهای هرز متعلق به اين تيره موثر ميباشند. در اين تحقيق گونههاي جنس Larinus با نمونهبرداريهاي منظم در طی مراحل مختلف رشدي علفهاي هرز تيره Asteraceae طي سالهاي ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ جمعآوري شدند. در اين مطالعه، هفت گونه لارينوس به نامهاي علمی Larinus affinis Fremuth،L. nidificans Guibourt ،
L. onopordi (Fabricius)، L. syriacus Gyllenhal، L. grisescens Gyllenhal، L. liliputanus Faust و Larinus sp. شناسايي شدند. تمامي گونهها براي براي اولين بار از کرمان گزارش ميشوند. درصد فراواني گونههاي لارينوس روي شش گونه علف هرز تيره Asteraceae محاسبه شد. نتايج نشان داد که L. affinis بيشترين فراواني نسبی (۸۹ تا ۹۱ درصد) را روي گياه ميزبان Echinops aucheri Boiss، L. nidificans بيشترين فـراواني نسبی (۵۱ تا ۶۱ درصد) را روي گياه ميزبان Echinops longipenicillatus Mozaff. & Ghahr و Larinus sp. بيشترين فراواني نسبی (۵/۸۷ تا ۸۸ درصد) را روي گياه ميزبان Cousinis stocksii Winkler داشت. شاخص تنوع و يکنواختي شانون روي شش گونه علف هرز تيره Asteraceae محاسبه شد. نتايج نشان داد که شاخص تنوع و يکنواختي شانون در هر دو سال مورد مطالعه براي گونههاي لارينوس روي E. aucheri و C. stocksii در مقايسه با ساير علفهاي هرز به طور معنيداري کمتر بود. همچنين شاخص تنوع و يکنواختي شانون به ترتيب در طي مراحل رشدي جوانهدهي، رشدونمو جوانهها، گلدهي و رسيدگي طبقهاي E. aucheri و
C. stocksii در دو سال مورد مطالعه کاهش يافت. شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا- هورن روي شش گونه علف هرز تيره Asteraceae محاسبه شد. نتايج نشان داد که شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا- هورن براي گونههاي لارينوس بين (۱)
E. aucheri و پنج گونه بعدي علف هرز (کمتر از ۱/۰)، (۲) C. stocksii و پنج گونه بعدي علف هرز (کمتر از ۱/۰) و (۳)
E. longipenicillatus و پنج گونه بعدي علف هرز (۰۲۴/۰ تا ۳۱۰/۰ بسته به گونه علف هرز) پايينتر بود. درصورتيکه شاخص شباهت تنوع گونهاي موريسيتا- هورن بين E. lalesarensis – C. oxyachantha ، E. lalesarensis – O. leptolepis و C. oxyachantha – O. leptolepis بيشتر از ۵/۰ بود.
در اين تحقيق ويژگيهاي چرخه زندگي سرخرطومي L. affinis روي علف هرز E. aucheri در منطقه کرمان در سالهاي ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ مطالعه شد. اين سرخرطومي داراي يک نسل در سال بود و به صورت حشرات کامل در زير بقاياي گياهي
زمستانگذارني ميکرد. طول دوره مراحل نابالغ به ترتيب ۴/۶۶ تا ۲/۶۷ روز در دو سال مورد مطالعه تعيين شد. ميانگين زادآوری اين سرخرطومي ۳/۴۰ تا ۶/۶۰ تخم به ازاي يک فرد ماده به ترتيب در دو سال مورد مطالعه تعيين شد. مادهها تخمها را به صورت انفرادي درون طبق گل گياه ميزبان قرار ميدادند. همچنين، طول عمر حشرات کامل ماده خارج شده از پناهگاه زمستاني ۹/۴۵ تا ۶/۴۸ روز در دو سال مورد مطالعه تعيين شد. تراکم جمعيت سرخرطومي L. affinis در طي دو سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ مطالعه شد. نتايج نشان داد که تراکم حشرات کامل زمستانگذران در هر دو سال مورد مطالعه در مرحله جوانهدهي و رشد و نمو جوانههای کل به طور معنيداري بيشتر بود. جمعيت تخمها در سال ۱۳۸۹ در مرحله جوانهدهي و در سال ۱۳۹۰ در مرحله جوانهدهي و رشد و نمو جوانههای کل به طور معنيداري بيشتر از ساير مراحل رشدي بود. جمعيت لاروها در سال ۱۳۸۹ در مرحله گلدهي و در سال ۱۳۹۰ در مرحله رشد و نمو جوانهها و گلدهي بيشتر از ساير مراحل رشدي بود. اوج جمعيت شفيرهها و حشرات کامل تازه ظاهر شده به ترتيب در اوايل و اواخر رسيدگي طبقهاي گل مشاهده گرديد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد که سرخرطومي L. affinis به طور اختصاصي آفت علف هرز E. aucheri است. بنابراين، اين سرخرطومي ميتواند به عنوان عامل بيوکنترل در مديريت تلفيقي اين علف هرز در منطقه کرمان مفيد باشد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.