شرح لغات، اصطلاحات و ابیات دشوار ۱۵۰ غزل از آغاز غزلهای دیوان لطف الله نیشابوری
از اواخر قرن هشتم تا آغاز قرن نهم از دورههای رواج شعر فارسی در ایران و کثرت شگفت انگیز شاعران شمرده میشود. در قسمت بزرگی از این دوره شاهد کمال شاعران نامآوری هستیم که با در اختیار داشتن میراث فصاحت قدما و اطلاع از موازین سخنوری، همانند استادان خود آثار بدیعی در انواع شعر فارسی پدید آوردهاند. این شاعران در واقع حافظان واقعی زبان فارسی و نگهبان سنت ادبی قدیم بودند، یکی از شاعران مشهور این قرن که در تذکرهها و منابع موجود در زمرهی مشهورترین شاعران پارسیگوی اواخر قرن هشتم معرفی شده است، لطف الله نیشابوری است. هدف نگارنده در پایان نامهی حاضر این بوده است که با شرح لغات و اصطلاحات مشکل ابیات و در حد توان با گره گشایی از اشعار دشوار ۱۵۰ غزل از آغاز غزلیات لطف الله نیشابوری به خواننده در فهم هرچه بهتر اشعار این شاعر کمک نماید و زمینهی آشنایی هرچه بیشتر مشتاقان غزل فارسی را فراهم سازد. و با نمایاندن برخی از صنایع ادبی موجود در اشعار این شاعر، ظرافتهای ادبی ابیات و هنر شاعر در به کار بردن آنها را پیش روی خواننده قرار دهد. برای این کار متن اصلی دیوان بر اساس عکس نسخهی خطی آن مورد بررسی قرار گرفته و خوانش صحیح تمامی ابیات بررسی شد، سپس سعی شد وزن و بحر هر شعر به صورت دقیق استخراج شود، در مرحله بعد به شرح لغات و اصطلاحات دشوار و بیان آرایههای ادبی ابیات پرداخته و در آخر شرح و تفسیر ابیات دشوار هر غزل آورده شد. این پایان نامه در چهار فصل تدوین شده است: در فصل اول کلیات عنوان شده، فصل دوم به پیشینه تحقیق اختصاص داده شده است، فصل سوم متن اصلی تحقیق را شامل میشود و در آن غزلیات و شرح و توضیح آنها لحاظ شده و فصل چهارم شامل نتایج به دست آمده از این پژوهش است. در بررسی اشعار این شاعر گرایش او به مفاهیمی چون ستایش عشق، غم گرایی، فراق، قضا و قدر، زبونی عاشق و علومقام معشوق، عشق به معشوق زمینی، اشاره به معشوق مذکر، ستایش شراب و بیخودی و استفاده از اصطلاحات نجومی و تلمیحات مشاهده شد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.