امروزه سرطان یکی از دغدغه¬هایمهم دنیای پزشکی است که تا کنون درمان قطعی برای آن یافت نشده . پرتودرمانی از روش¬هایی است که برای کنترل و کاهش عوارض سرطان مورد استفاده قرار می¬گیرد. براکی تراپی یکی از این روش¬های پرتودرمانی است که در آن منبع پرتو با روش¬های متعددی در نزدیکی بافت سرطانی قرار داده می¬شود. معمولا فلزاتی مثل ایتریم، رنیم ، هلمیوم و نافلزاتی مانند فسفر پس از فعال شدن با پرتو نوترونی به عنوان منبع پرتو برای این کاربرد مورد استفاده قرار می-گیرد. در سال¬های اخیر ایزوتوپ رادیواکتیو هلمیوم به¬دلیل نیمه عمر کوتاه و دارا بودن ویژگی¬های مورد نیاز برای براکی¬تراپی از جمله میزان بهینه انرژی ساطع شده توسط پرتو، برای کاربرد براکی¬تراپی بسیارمورد توجه قرار گرفته است. یکی از اين گونه تکنیک¬ها، قرار دادن منبع پرتو در يك بستر پلیمری است (تهيه كامپوزيت پليمري). با اين حال، معمولا فلز هلمیوم (به عنوان منبع تابش) به ¬شکل اکسید فلز ، نمک¬های فلز یا حتی به ¬شکل پودر فلز مورد استفاده قرار می¬گیرد. این ترکیبات معدنی بدلیل اختلاف انرژی سطحی نسبتا زياد با بسترهاي پلیمری ، به خوبي در آن توزیع نمي شوند . به همين دليل، تلاش شد تا با سنتز يك کمپلکس حجیم از فلز هلمیوم با يك ليگاند مناسب بر این مشکل غلبه شود. انتظار مي رود انتخاب لیگاند مناسب داراي استخلاف¬هاي آلی ، به بهبود پخش و نوعي گير افتادن كمپلكس حاوي فلز در بستر پلیمر کمک -کند . در اين پژوهش، از لیگاند پلی¬هدرال الیگومریک سیلسسکویی¬اکسان – تری ال (POSS) با ساختار قفس ناقص براي تشكيل كمپلكس با فلز هلميوم، استفاده شد.لیگاند حجیم POSS با فرمول عمومی Rn Sin O1.5n ، قفسی سیلیکونی است و گروه¬های آلی R متصل به سیلسیم در گوشه¬های قفس سیلیکونی به این لیگاند خاصیت هیبریدی آلی- معدنی می¬بخشد. دارا بودن این ویژگی به توزیع بهتر کمپلکس در بستر پلیمر کمک می‌کند. بعلاوه، این لیگاند با زيست سازگاري شناخته شده وقفس سيليكوني مي¬تواند بطور همزمان زیست¬سازگاری سيستم بركي تراپي و مقاومت آن در برابر اشعه را افزايش دهد.تا کنون کمپلکس شدن POSS با فلزات مختلف جدول تناوبی ( فلزات گروه¬های اصلی ، فلزات واسطه و فلزات نادر ) گزارش شده است. با اين حال، گزارشی درباره سنتزكمپلكس آن با فلز هلميوم در دست نيست. در این پژوهش، از سه روش شناخته شده برای سنتز کمپلکس Ho-POSS استفاده شده است. در روش اول برای سنتز کمپلکس Ho-POSS، با استفاده از سدیم پروپانوات و نمک هلمیوم نیترات، کمپلکس هلمیوم پروپانوات سنتز شده و در ادامه با اضافه شدن POSS جابجایی لیگاند انجام شد . نتایج FTIR , EDX انجام سنتز را تایید کرد. با این حال نتایج NMR نشان می¬داد که POSS با تمام ظرفیت خود وارد واکنش نشده است. در روش دوم، سنتز کمپلکس Ho-POSS در حضور تری اتیل آمین(به عنوان باز لوییس) و در حلال THF انجام گرفت و نتایج طیف سنجی FTIR نشان داد که این روش برای سنتز Ho-POSS مناسب نیست. در روش سوم برای سنتز کمپلکس Ho-POSS ، از لیتیم بیس( تری متیل سایلیل آمید) استفاده شد. نتایج طیف سنجی FTIR محصول، درستی سنتز این حدواسط را تایید کرد. برای شناسایی کمپلکس نهایی از FTIR ،NMR و EDX استفاده شد و رفتار حرارتی آن¬ با استفاده از روش TGA مطالعه شد. نتایج آمده از آزمون¬های ذکر شده، تشکیل کمپلکس را تایید کرد. با استفاده از دستگاه¬های طیف¬سنجی فلورسانس و فتولومینسانس قابلیت نشر کمپلکس با تهییج طول موج نور UV بیشتر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از طیف¬سنجی فلورسانس با نور تهییج کننده nm330 ، نشری را در طول موج nm470 نشان داد. این نشر در دستگاه فتولومینسانس دقیقا در طول موجnm 470 تایید شد. در طيف سنجي UV-Vis جابجایی قرمز از طول موجnm 221 به nm269 مشاهده شد. این تغییرات، ناشی از تغییر در ساختار POSS و تشکیل ساختار جدید است. در نهایت می¬توان گفت این روش سنتز، بازده ی بالاتری نسبت به دو سنتز قبل در اختیار قرار داد.درنهایت، كامپوزيت کمپلکس (wt% 5 ) با پلي يورتان بر پايه پلي كاپرولاكتون، هگزا متيلن دي ايزوسيانات و ۱و۴-بوتان دي ال تهيه و براي آزمون سميت سلولي ارسال شد. نتيجه آزمون نشان داد كه اين كمپلكس سميت سلولي نشان نمي دهد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.