ابوجعفرمحمدبن‌علي(ابن بابويه) يكي از چهره‌هايي علمي برجسته عالم تشيع است كه در قرن‌چهارم هجري مي‌زيسته و با بهره وري از اصالت نژادي، استعداد ذاتي، كوشش در تحصيل علوم ديني و پيروي دقيق از سيره‌هاي علوي، قله هاي علم و فضيلت را فتح كرد و با همت بلند و ذهن پوياي خود در آسمان فضيلت چنان اوج گرفت كه در‌آغاز جواني در شمار حديث شناسان و فقيهان بلند پايه ي مكتب ائمه‌ي معصوم (ع) در آمد.
بعلاوه وي يكي از مولفان كتب اربعه‌ي شيعه به حساب مي‌آيد كه توانسته در آثار خود، سره را از ناسره تميز دهد و آنچه نقل كرده از چنان ارزش علمي برخوردار است كه لقب صدوق و رئيس المحدثين را براي وي برگزيده‌اند.
در اين پژوهش سعي شده است كه زندگي و آثار اين محدث بزرگ با توجه به اوضاع سياسي ، اجتماعي و مذهبي آن روزگار بويژه نقش و تاثير وي در گسترش و تعليم مفاهيم شيعي مورد بررسي و ارزيابي قرار گيرد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.