خرابی پیشرونده، خرابی تمام و یا قسمت عمده ای از یک سازه تحت بارگذاریهایی از قبیل زلزله، انفجار، آتشسوزی و . . . است که با حذف یک ستون در بخشی از سازه شروع شده و با انتشار گسیختگی به اعضای مجاور می تواند پایداری کل سازه را تهدید نماید و بروز یک خرابی موضعی در یک عضو سازه ای منجر به شکست اعضای مجاور آن و فروریزش های اضافی در ساختمان میگردد. با مطالعات انجام شده و بررسیهای بعمل آمده در زمینه ی احتمال آسیب پذیری ساختمانهای امروزی در سطح شهرها در برابر خرابی پیشرونده و اینکه اکثر قریب به اتفاق ساختمانهای موجود یارای مقابله با چنین پدیده ای را نداشته و در برابر خرابی پیشرونده آسیبپذیر می باشند، لذا هدف از این پایاننامه این است که با ارائه راهکاری به دنبال بهبود این وضعیت بوده و بتوان به کمک آن دسته از ساختمانها شتافت که احداث شده اند اما در طراحیهایشان بارگذاری ویژه ی خرابی پیشرونده لحاظ نشده است.
در این پایاننامه با بهرهگیری از دستورالعملهای آییننامه GSA مبنی بر کاهش خسارتهای ناشی از خرابی پیشرونده با استفاده از روش مسیر باربری جایگزین، به بررسی تاثیر خرپای کمرهای در بام ساختمانهای فولادی پنج ، هشت و دوازده طبقه قاب خمشی با کمک نرمافزار SAP2000 و بصورت سه بعدی پرداخته و این ارزیابیها با کمک تحلیل استاتیکی غیرخطی انجام و نتایج بصورت جداول و نمودارهایی ارائه شده است که شامل نحوهی تشکیل مفاصل پلاستیک اعضا در هر سه سازه، مقایسهی تنومندی سازهها، بررسی جابجایی قائم گره بالای محل حذف ستون مورد نظر و مقایسه بین مدلهای مختلف، همچنین بررسی و کنترل جابجایی نسبی جانبی طبقات میباشد.
با بررسی نتایج میتوان ملاحظه نمود که مواردی مانند : مکان ستون حذف شده و تعداد طبقات تاثیر بسزایی در نتایج حاصله دارد و افزودن خرپا در انتقال ایمن بارهای مولفههای آسیب دیده تاثیر بسزایی داشته و باعث موضعی کردن خرابی و جلوگیری از گسترش آن میشود.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.