| هدف از تحقیق حاضر تعیین نقش پیش نارسایی هیجانی و مکانیزم های دفاعی بر عملکرد ورزشی ورزشکاران و همچنین مقایسه ی نارسایی هیجانی و مکانیزم دفاعی بین دانشجویان ورزشکارو غیر ورزشکار دانشگاه تبریز بود.روش تحقیق این پژوهش از نوع زمینه یابی است که در آن به مقایسه ی مکانیزم دفاعی و میزان نارسایی هیجانی ورزشکاران و غیر ورزشکاران و هم چنین ارتباط بین نارسایی هیجانی و مکانیزم های دفاعی با عملکرد ورزشی ورزشکاران پرداخته شده است. جامعه ی آماری را دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه تبریز تشکیل می دهد، که از بین آنها ۹۰ نفر ورزشکار و ۳۰۰ نفرغیرورزشکار به صورت تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسش نامه های مشخصات فردی، مکانیزم های دفاعی (DSQ) و نارسایی هیجانی (TAS-20) را تکمیل کردند.
نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین مکانیزم دفاعی و عملکرد دختران ورزشکار؛ مکانیزم دفاعی و عملکرد پسران ورزشکار؛ مکانیزم دفاعی و عملکرد ورزشکاران رابطه وجود دارد، یعنی هرچقدر مکانیزم دفاعی رشد یافته تر می شود عملکرد بهبود می یابد(p<0.05)، هم چنین نتایج دیگر این آزمون نشان داد بین نارسایی هیجانی و عملکرد دختران ورزشکار؛ نارسایی هیجانی و عملکرد ورزشکاران رابطه وجود دارد(p<0.05)، یعنی با کاهش نارسایی هیجانی، عملکرد بهبود می یابد. و بین نارسایی هیجانی و عملکرد پسران ورزشکار رابطه وجود ندارد(p>0.05). هم چنین بین نارسایی هیجانی و مکانیزم دفاعی ورزشکاران؛ نارسایی هیجانی و مکانیزم دفاعی غیر ورزشکاران؛ نارسایی هیجانی و مکانیزم دفاعی رابطه وجود دارد(p<0.05) یعنی با افزایش نارسایی هیجانی مکانیزم دفاعی رشد نایافته تر می شود. هم چنین نتایج آزمون uمن ویتنی و ویلکاکسون نشان داد بین نارسایی هیجانی پسران و دختران تفاوت معنی داری وجود ندارد(p>0.05) ولی تفاوت بین مکانیزم دفاعی ورزشکاران و غیر ورزشکاران و نارسایی هیجانی ورزشکاران و غیر ورزشکاران معنی دار است(p<0.05). هم چنین نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که مکانیزم های دفاعی رشد یافته (-۰٫۶۴۸=بتا) و رشد نیافته(۰٫۲۸۸=بتا) پیش بینی کننده ی مناسبی برای عملکرد ورزشی می باشد. |
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.