تعيين ميزان رضايت شغلي زنان شاغل در روزنامه همشهري نسبت به ابعاد و جنبه‌هاي مختلف وضعيت شغلي آنها و يافتن عوامل مؤثر در افزايش ميزان خشنودي شغلي
زندگي امروزه انسانها زندگيست اجتماعي كه خود اجتماع سازمان يافته‌اي مي‌باشد از واحدهاي مختلف خدماتي در راه بشر. اجتماعي كه اكنون در آن زندگي مي‌كنيم متشكل از ارگانهاي بافتي نظام اجتماعي امروز است كه كليه ارگانهاي بافتي اجتماع، افراد انساني را براي انجام فعاليتهاي خود برگزيده‌اند.[۱]
توسعه و تكامل اشكال مختلف زندگي در جوامع انساني، سازمانهاي متنوع و متعددي را بوجود آورده است. توسعه نيازمنديهاي متعددي كه منشاء آن تكامل و تغيير شكل زندگي انسان در جوامع مختلف مي‌باشد، بر اهميت سازمان افزوده است. تنوع و تعدد وظايف سازمان ايجاب مي‌كند كه طبق اصول و موازين تشكيل گردد. آنچه در كليه سازمانهاي انساني مشاهده مي‌شود و وجه مشترك جميع آنها محسوب مي‌گردد اجتماع يكدسته از افراد است كه بطور دسته جمعي تحت رهبري سلسله مراتب سازماني با امكانات محدود به منظور تحقق مقاصد خاصي همكاري مي‌كنند.[۲]
سازمانها با اهداف گوناگون شكل مي‌گيرند و مجموعه‌اي از واحدهاي كوچك مي‌باشند كه براي رسيدن به آرمان و هدف مشترك هر يك عهده‌دار كاري معين مي‌شوند عناصر تشكيل دهندة سازمانها عوامل مادي، فيزيكي و انساني هستند.نيروي انساني عنصر اساسي سازمان را تشكيل مي‌دهد. امروزه نيروي انساني ماهر و متخصص به عنوان مهمترين عامل پويايي اجتماعي متحول و پيشرفته شناخته شده است.
بزرگترين سرمايه يك سازمان كاركنان آن سازمان مي‌باشد. مديران مي‌بايستي بدانند كه در حفظ و حراست اين سرماية اجتماعي، اقتصادي و توليدي براي افزايش كيفي آن چه خط مشي‌ها و روشهاي مطلوبي را به كار ببندد تا سازماني پرتوان داشته باشد.[۳]
كاركردن جزء نيازهاي ذاتي انسان است و انسانها با انجام كار مي‌توانند در جهت برآوردن تمايلات و نيازهاي خود اقدام نمايند. «در همه جوامع كار به معناي فعاليتي است كه به وسيلة آن انسانها از محيط پيرامون خود بهره مي‌گيرند و بدين‌سان بقاي خود را تأمين مي‌كنند و بيش از هر نوع فعاليت ديگري بخش عمده زندگي اكثر مردم را اشغال مي‌كند.[۴]
امروز بدون داشتن شغل نمي‌توان به زندگي ادامه داد. هر فرد وظايفي را در قالب يك شغل عهده‌دار مي‌شود كه ارتباط او را با جامعه ميسر مي‌سازد. بدليل پيشرفت جوامع، انسانها مي‌خواهند از طريق كار به نيازهايي مانند نيازهاي اجتماعي دست يابند، آنها مي‌خواهند معاش خود را تأمين كنند، شخصيت خود را نشان بدهند، مورد توجه و پذيرش جامعه قرار بگيرند و انگيزه‌هاي مختلف خود را ارضاء كنند.
ورود افراد به سازمانها با مجموعه‌اي از خواستها، نيازها و آرزوها همراه مي‌شود كه آنها را انتظارات شغلي مي‌نامند. حال اگر شغل و سازمان بتواند اين انتظارات و توقعات را برآورده سازد، رضايت حاصل مي‌شود. «بدين سبب در هر نوع سازماني اساسي‌ترين كاركردها بايد اين باشد كه وسايلي فراهم گردد تا كاركنان كار و زندگي خود را پربار و با معني بينگارند و از انجام فعاليت خود احساس رضايت كنند»[۵]
رضايت از كار مجموع احساسات مربوط به كاري است كه انجام مي‌شود رضايت شغلي عبارت از شرايط ايجاد محيط سازماني سالم در يك سازمان است. افراد مايلند مقررات، رتبه‌هاي والا و اقتدار خود را با عرضة تواناييهايي چون دانش، توان، تحصيلات و جز آنها، به كارشان كه بيشتر اوقات خويش را صرف آن مي‌كنند، حفظ نمايند. افرادي كه نمي‌توانند انتظارات خود را از شغل خويش برآورده سازند، ناراضي مي‌شوند و اين نارضايتي بر سازمان اثر مي‌گذارد.
موضوع رضايت شغلي مهمترين موضوع در مبحث حفظ و نگهداري منابع انساني هر سازمان مي‌باشد، زيرا مستقيماً به مسائلي چون سلامت جسمي و رواني كاركنان، مشكلات مديريتي و ادارة سازمان و كيفيت ارائه كار كاركنان مربوط مي‌شود.
رسانه‌ها بنيادهاي ضروري جامعه‌اند. انجام خدمات مؤثر در رسانه‌ها به منابع انساني وابسته است. رسانه‌ها علي‌رغم شباهت ساختار سازماني، مانند ساير سازمانهاي پيچيده با يكديگر تفاوت بسيار دارند. صرفنظر از اين تفاوت‌ها مديريت هر رسانه‌اي مسئوليتي دوگانه دارد كه بدين ترتيب است: حداكثر استفاده از خدمات كاركنان و تشخيص حقوق و نيازهاي آنها بعنوان افراد سازماني، رضايت شغلي روزنامه‌نگاران كه جايگاهي مهم در جامعة اطلاعاتي دارند، بر كيفيت خدماتي كه به انجام مي‌رسانند، اثر مي‌گذارد.[۶]
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.