تعزیه نمونه بارز نبوع نمایشی ایرانیان است كه ردپاي آن هنوز هم در استانهاي مختلف از شمالي ترين شهرهاي خراسان و آذربايجان تا جنوبي ترين شهرهاي سيستان و اهواز از پهنه کوير تا حاشيه هاي زاگرس و البرز و از درياي خزر تا خليج فارس، در ايام محرم ديده ميشود.تعزيه هنري است كه به نوعي درون خود از تمام هنرها وام گرفته است. در تعزيه علاوه بر آئين هاي مذهبي هنرهايي همچون، نمايش، ادبيات، موسيقي و هنرهاي تجسمي را نيز ميتوان مشاهده كرد.
در اين پژوهش تعزيه به عنوان يكي از اصيل ترين و پرسابقه ترين هنرهاي اسلامي در چهارچوب هنرهاي ارتباطي بررسي و مطالعه شده است و به نقش بازيگري، مکان نمايش، رخت و لباس، حيوانها، اكسسوار، موسيقي و كارگرداني تعزيه پرداخته شده و تأثير اين هنر نمايشي- سنتي در تبلیغات و ارتباطات مدرن تعقيب ميشود تا بتواند نقش آفريني خود را در عصر ارتباطات و در جامعه امروز ايران اسلامی بار ديگر فراهم كند.
در اين پژوهش ازروش هاي تركيبي گردآوري اطلاعات از جمله مصاحبه، مشاهده، فرهنگ شفاهي در مصاحبه، تئاتر و فرهنگ تصويري استفاده شده است و مورد تحليل و تفسير قرار گرفته است تا تعزیه به عنوان هنرچندلایه وفرامتنی وآمیخته با انواع هنرها که هر یک به نوعی وام دار ادبيات است، بتواند با گذري به نقش آن در تبلیغ و ارتباطات دینی این مرز و بوم، زمينه حضور آن را در ذهن مخاطب فراهم كند.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.