انسان‌شناسان دین برای شناختِ تجربه‌ها و کنش‌های دینی،آیین‌ها و مناسک دینی را مورد مطالعه قرار می‌دهند. در این میان، ویکتور ترنر یکی از مشهورترین پژوهشگران عرصه انسان‌شناسی دین است. از مهمترین اقدامات وی به دست آوردن ابزار لازم جهت انجام مطالعات انسان‌شناسی بر روی آیین‌های پیچیده مانند زیارت است. اکنون این پژوهش درصدد ارائه تصویری روشن از تحلیل ویکتور ترنر در باب آیین زیارت، فهم معانی و نیز دسته‌بندی و جایگاه این مفهوم در قلمرو رفتارهای دینی و فرهنگی است. همین‌طور بررسی مفاهیم ابزاری ترنر و نیز چگونگی پیاده‌سازی این مفاهیم در تحلیل آیین زیارت هدف این تحقیق می‌باشد.
ویکتور ترنر با الهام از ون جنپ آیین را شامل سه مرحله‌ی جدایی، آستانگی و پیوست می‌داند، فرآیندی بودن یک آیین از درون و نیز مفاهیم کلیدی آستانگی، جماعت‌‌واره، ساختار و ضدّ ساختار، پویایی فرهنگی و اجتماعی، ابزار لازم ویکتور ترنر جهت انجام یک جهش بزرگ در انسان‌شناسی دین، از مطالعه‌ی آیین‌های ابتدایی در قبایل ابتدایی به سوی آیین‌های پیچیده‌تر در ادیان امروزی هستند.
در فصل اوّل به بیان کلّیاتِ مسأله پرداخته و در فصل دوم سعی در ایضاح مفاهیم آیین و زیارت و نیز رویکردها به مطالعه‌ی زیارت و گونه بندی‌های آن و همچنین بیان سیر زندگی و اندیشه‌ی ترنر شده است. در فصل سوم بیشتر بر روش ترنر در تحلیل آیین‌ها تکیه شده است در این فصل سعی شده مفاهیم نماد، آستانگی و جماعت‌‌واره در اندیشه ترنر بررسی شود. در فصل چهارم به بررسی ابعادِ تحلیل ترنر در باب آیین زیارت پرداخته شده تا بدین ترتیب بتوان در عمل نیز از روش تحلیلی ترنر تصویری به دست آید. فصل پنجم به نتیجه‌گیری اختصاص دارد که سرانجام پیشنهاداتی ارائه شده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.