تاثير يک جلسه تمرين هوازي بر بيان ژن ويسفاتين در بافت چرب احشايي موش‌هاي صحرايي نر ديابتي
ديابت يک اختلال متابوليک است که به دنبال کاهش در ترشح انسولين و يا مقاومت به عمل انسولين ايجاد مي‌گردد. ويسفاتين پروتئيني است که در بافت چرب احشايي بيان شده و ترشح ميشود که حساسيت انسوليني را بهبود ميبخشد. هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير يک جلسه تمرين هوازي بر بيان ژن ويسفاتين در بافت چرب احشايي موش‌هاي صحرايي نر ديابتي بود. مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي ديابت به‌وسيله تزريق تک دوز استرپتوزوتوسين (mg/kg 50) در موش‌ها ايجاد گرديد. ۲۰ سر موش صحرايي نر از نژاد ويستار با ميانگين وزن ۵±۱۶۵ گرم به‌طور تصادفي به ۳ گروه تمريني و ۱ گروه کنترل تقسيم شدند. گروههاي تمرين براي يک نوبت با سرعت ۲۰ متر در دقيقه به مدت ۵۰ دقيقه روي نوارگردان دويدند. حيوانات در گروههاي مجزا به ترتيب بلافاصله، ۴ و ۲۴ ساعت پس از فعاليت ورزشي بيهوش و نمونه‌برداري از آنها انجام شد. در نهايت براي تعيين سطوح نسبي بيان ژن، روش نيمه كمي RT-PCR انجام گرديد. يافتهها: نتايج تحقيق بيانگر افزايش معني‌دار(۰۵/۰ P<) بيان ويسفاتين در گروههاي ۴ ساعت و ۲۴ ساعت پس از تمرين در مقايسه با گروه کنترل بود. نتيجهگيري: به طور خلاصه، تمرين باعث بهبود سطوح mRNA ويسفاتين در بافت چرب احشايي ميشود. افزايش بيان mRNA ويسفاتين بافت چرب احشايي، نشان مي‌دهد ويسفاتين بافت چرب احشايي احتمالا مي‌تواند به‌صورت پاراکرين عمل کند و نقش مهمي در متابوليسم گلوکز و ليپيدها ايفا نمايد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.