تاثير مصرف سه نوع مكمل كربوهيدراتي بر ضربان قلب پايان فعاليت و بازگشت آن بعد از تمرين

تاثير مصرف سه نوع مكمل كربوهيدراتي بر ضربان قلب پايان فعاليت و بازگشت آن بعد از تمرين و زمان رسيدن به واماندگی

امروزه اثر تغذیه به لحاظ علمی و تجربی بر روند رو به رشد ورزشکاران در حین تمرینات ورزشی و مسابقات بر همگان اثبات گردیده است. اما دسته بندی مواد مغذی و اینکه چه میزان و در چه زمانی از آن استفاده نمایند، همواره مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. یکی از دسته‌های غذایی که به جهت ورزشکاران همواره توصیه می گردد، کربوهیدرات‌ها[۱] می باشند زیرا این درشت مغذی‌ها با اثر گذاری بر عضله‌های ورزشکاران، در صورت مصرف صحیح به لحاظ زمانی و میزان آن، توانایی آن را دارند که موجبات واماندگی دیررس را برای عضله ورزشکاران فراهم نموده و به عبارتی زمان رسیدن به خستگی را افزایش دهند. پژوهش حاضر که به روش توصیفی – نیمه تجربی ارائه گردیده، به هدف بررسی این موضوع که مصرف کربوهیدرات‌ها (ساکاروز ، فروکتوز و گلوکز[۲]) بر ضربان قلب در پايان فعاليت، بازگشت آن بعد از تمرين و زمان رسيدن به واماندگی را با استفاده از مطالعه كتابخانه‌اي و مطالعه ميداني بر روي ده نفر از ورزشكاران رشته تكواندو مورد بحث و بررسي قرار دهد. و به اين لحاظ تمامي آزمودني‌ها در ۵ مرحله  كنترل، دارونما، ساكاروز، فروكتوز و گلوکز مورد مطالعه قرار گرفته كه نتايج تحليل واريانس همبسته بيانگر آن است كه مصرف هر سه كربوهيدارت مورد مطالعه، تفاوت معني داري بر روي نمونه‌هاي انتخابي در مقابل زماني كه هيچ گونه مصرف كربوهيدرات نداشته اند، نشان داده است. به عبارت ديگر مصرف كربوهيدارت در طولاني شدن زمان رسيدن به واماندگی نسبت به مرحله كنترل اثر مثبتي داشته، و موجبات افزايش توانايي ورزشكاران را فراهم نموده است.