در شرايطي كه قرن بيستم به پايان رسيده است، هنوز توسعه روستایی با مسائل و چالشهاي متعددي مواجه است، چرا كه، راهبردهاي گذشته در زمينه توسعه روستایی موفقيت آميز نبوده و نتوانسته اند مسائلي همچون فقر، اشتغال، بهداشت، امنيتغذايي و پايداري محيطزيست را تأمين كنند، اين راهبردها در توزيع منافع حاصل از رشد و توسعه نيز موفق نبوده و سبب ايجاد مشكلات متعددي براي نواحي روستایی شدهاند، اين مسئله باعث شده است كه در سالهاي اخير بار ديگر توسعه روستايي و شهری مورد توجه قرار گرفته و نظريه پردازان، برنامه ريزان و مجريان حكومتي در صدد برآيند تا با راهكارها و روشهاي جديد، از معضلات و مسائلي كه اين نواحي گريبانگير آن هستند بكاهند. يكي از اين راهبردها كه اخيرا در اغلب كشورهاي جهان مورد توجه قرار گرفته و حتي در برخي از اين كشورها به اجرا، درآمده و نتايج مثبتي بهمراه داشته، توسعه و گسترش توريسم در نواحي روستايي است كه داراي پتانسيلهاي لازم براي گسترش گردشگري است، ميباشد(میرزایی،۱۳۸۸).
گردشگري، يكي از پوياترين فعاليت‌هاي اقتصادي عصر حاضر است كه نقش مهمي در توسعه پايدار محلي ايفا مي‌كند. اين صنعت از طريق تركيب و به‌كارگيري همزمان منابع داخلي و خارجي منافع اجتماعي، اقتصادي، زيست‌محيطي و فرهنگي زيادي را به همراه دارد.در بسياري از كشورها، امروزه گردشگري نيروي اصلي بهبود و رشد اقتصادي كشور محسوب شده و با فراهم آوردن فرصتي راهبردي به اقتصاد محلي تنوع بخشيده، موجب اشتغالزايي شده، ايجاد درآمد مي‌كند و باعث افزايش ارزش منابع وارد شونده به محيط محلي مي‌شود.
از اين رو گردشگري، يك گزينه اوليه در امر توسعه به حساب مي‌آيد و اركان مهم آن عبارتند از: محيط زيست و فرهنگ محلي در كنار رضايت و موافقت محلي براي پذيرش گردش. رشد گردشگري در خلال دهه‌هاي اخير، به گونه‌اي بوده كه در مناطق مختلف دنيا به وضوح ديده شده است. فرآيند جهاني‌سازي به طور مشخص توسعه اين بخش را تحت‌تاثير قرار داده و مرزها را به عنوان يكي از مشكلات مهم براي آن از بين برده است.
حركت‌هاي جمعيت و منابع، عوامل دخيل در اين تحول محسوب شده و اثبات مي‌كنند گردشگري ظرفيت بالايي براي تاثيرگذاري داشته و مي‌تواند طلايه‌دار توسعه اقتصادي و اجتماعي در قلمروهاي مختلف باشد(میراج،۱۳۸۶).
زير بخش‌هاي اقتصادي كمي وجود دارند كه از چنين انعطاف‌پذيري و قابليت انطباق با محيطي كه در آن عمل مي‌كنند، بهره‌مند باشند و اين دليل ارتباط مبحث گردشگري با موقعيت‌هاي راهبردي براي توسعه محلي است، اما گردشگري، ارتباط تنگاتنگي با ساير عوامل اقتصادي دارد و عوامل مختلف دست به دست هم مي‌دهند تا كشوري، از مسير گردشگري به موفقيت‌هاي اقتصادي برسد.
در چارچوب گفتمان‌هاي اشتغالزايي و سرمايه‌گذاري، نيز گردشگري مي‌تواند ابزار مهمي براي توسعه ثروت باشد. فراتر از اين، گردشگري تاثيرات مثبتي در تقويت ارزش‌هاي بومي منطقه، اثبات ارزش‌هاي فرهنگي محلي، گشودن جوامع محلي به روي تاثيرات خارجي و توسعه توان بالقوه يك قلمرو مي‌گذارد كه شايان توجه است(میرزایی،۱۳۸۸).
با توسعه گردشگری توسط سازمان میراث در استان گیلان امتیازات زیادی برای مردم این استان فراهم شده است ولی علی رغم این مزایای فراوان اقتصادی،غیر تخصصی بودن،فصلی بودن و دشواری مشاغلی که به مردم محول می شود،عدم توانایی مالی افراد در سرمایه گذاری برای توسعه امکانات زیر بنایی و رو بنایی این صنعت در استان از عواملی هستند که اثرات مثبت اقتصادی را برای مردم این استان کمرنگ کرده و آنها را بدبین میکند. مهمترین جاذبه های گیلان جاذبه های طبیعی است که بخش های قابل توجهی از آن به علت فقدان امکانات رفاهی هنوز دست نخورده است. سالانه بیشتر از ۱۸۰ هزار نفر از گیلان دیدن می کند که این رقم نشان می دهد که گیلان یکی از قطب های گردشگری ایران است.بنابر این با توجه به بررسی نقش و کارکرد گردشگری روستایی در ایجاد اشتغال در استان گیلان سوالی که مطرح میشود این است که:آیا صنعت گردشگری روستایی بر میزان پویایی اشتغال ساکنین از نظر کارکنان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان گیلان موثر است یا خیر؟و اینکه گردشگری بر میزان اشتغال ساکنین،جوانان و زنان و کارآفرینی موثر می باشد یا خیر؟
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.