شبکههای مش بیسیم، شامل مسیریابهای مش و کلاینتهای مش هستند، که مسیریابهای مش با کمترین تحرک، ستون فقرات شبکه مش را شکل میدهند. مسیریابها و کلاینتها در شبکه مش از طریق دروازه به اینترنت دسترسی پیدا میکنند. امروزه شبکههای مش بیسیم، سرویسهای بیسیم را در گستره متنوعی از کاربردها، در سطح شخصی، محلی، محوطههای دانشگاهی و نواحی شهری ارائه میدهد. یکی از اصلیترین چالشهای موجود در طراحی شبکه مش بیسیم، تعیین موقعیت مکانی مسیریابهای مش در شبکه است. در واقع، تعیین مکان مسیریابهای مش در ساختن یک شبکه مش بیسیم، اولین مرحله در تضمین کارایی مطلوب در شبکه است. مسئلهی اساسی در جایگذاری مسیریابهای مش، یافتن تعداد مسیریابهای مورد نیاز مش است به گونهای که معیارهای مورد نیاز این شبکه را برآورده کند. در این پایاننامه یک روش ابتکاری که با استفاده از الگوریتم ژنتیک، برای یافتن تعداد مسیریابها و موقعیت بهینه آنها پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی میتواند معیارهای لازم این شبکه را به طور موثری تامین کند. نتایج حاکی از کارایی قابل قبول این روش دارد. نتایج شبیهسازی نشان میدهد که الگوریتم پیشنهادی از لحاظ تعداد مسیریابها و میزان فضای پوششی متناسب با آن، از روشهای مشابه، بهتر است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.