بهینه سازی تعداد و مکان مسیریاب ها در شبکه های مش بی سیم

شبکه­های مش بی­سیم، شامل مسیریاب­های مش و کلاینت­های مش هستند، که مسیریاب­های مش با کمترین تحرک، ستون فقرات شبکه مش را شکل می­دهند. مسیریاب­ها و کلاینت­ها در شبکه مش از طریق دروازه به اینترنت دسترسی پیدا می­کنند. امروزه شبکه­های مش بی­سیم، سرویس­های بی­سیم را در گستره متنوعی از کاربردها، در سطح شخصی، محلی، محوطه­های دانشگاهی و نواحی شهری ارائه می­دهد. یکی از اصلی­ترین چالش­های موجود در طراحی شبکه مش بی­سیم، تعیین موقعیت مکانی مسیریاب­های مش در شبکه است. در واقع، تعیین مکان مسیریاب­های مش در ساختن یک شبکه مش بی­سیم، اولین مرحله در تضمین کارایی مطلوب در شبکه است. مسئله­ی اساسی در جایگذاری مسیریاب­های مش، یافتن تعداد مسیریاب­های مورد نیاز مش است به گونه­ای که معیارهای مورد نیاز این شبکه را برآورده کند. در این پایان­نامه یک روش ابتکاری که با استفاده از الگوریتم ژنتیک، برای یافتن تعداد مسیریاب­ها و موقعیت بهینه آن­ها پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی می­تواند معیارهای لازم این شبکه را به طور موثری تامین کند. نتایج حاکی از کارایی قابل قبول این روش دارد. نتایج شبیه­سازی نشان می­دهد که الگوریتم پیشنهادی از لحاظ تعداد مسیریاب­ها و میزان فضای پوششی متناسب با آن، از روش­های مشابه، بهتر است.