بررسی هیدروژئولوژی منطقه و تهیه نقشه های موضوعی نظیر نقشه های هم تراز و هم عمق آب زیرزمینی
محدوده مطالعاتی بابل – بابلسر با مساحت ۱۸۱۷ کیلومترمربع، زیر حوزه محدوده بابل – آمل میباشد که در استان مازندران واقع شده است. حدود ۸۹۸ کیلومترمربع از محدوده را دشت و ۹۱۹ کیلومترمربع را ارتفاعات دامنه شمالی البرز تشکیل میدهد. رودخانه بابلرود، منبع اصلی آب سطحی در محدوده میباشد.. اقلیم دشت بابل – بابلسر بر اساس روش آمبرژه خیلی مرطوب میباشد. محدوده بابل – بابلسر از نظر تقسیمات زمینشناسی در زون البرز قرار گرفته است. سنگ بستر آبخوان بابل – بابلسر شامل رسوبات دریایی حاوی آب شور فسیل میباشد. براساس نتایج ژئوفیزیک و ژئوالکتریک میتوان نتیجه گرفت که قسمت عمده آبخوان محدودهی مطالعاتی بابل – بابلسر از نوع آزاد میباشد. قابلیت انتقال آبخوان در محدوده از (d/m2)1500 در نواحی جنوبی تا (d/m2)100 در نواحی شمالی متغیر میباشد. هدف عمده از این تحقیق، بررسی و مطالعهی دراز مدت کیفیت آبزیرزمینی محدوده (سالهای آبی ۸۱-۸۰ تا ۹۱-۹۰) و پهنهبندی مختلف کیفی آبزیرزمینی دشت با استفاده از قابلیتهای سیستم اطلاعات جغرافیایی (ArcGIS) بوده است. در متوسط دوره خشک و مرطوب از لحاظ شرب، به ترتیب ۹/۷۱ و ۹/۷۵ درصد از محدوده دارای کیفیت قابل قبول، و ۸/۲۱ و ۲/۱۶ درصد دارای کیفیت نامناسب میباشد. از لحاظ کشاورزی، به ترتیب ۸/۸۸ و ۲/۸۷ درصد از محدوده در کلاس C3S1 واقع شدهاند. تیپ غالب آبزیرزمینی محدوده، بیکربناته کلسیک میباشد. تقسیمبندی محدوده براساس باقیمانده خشک در متوسط دورههای خشک و مرطوب، بیش از ۸۰ درصد از کل وسعت محدوده دارای آب شیرین و بقیه آن دارای آب لبشور میباشد. از لحاظ سختی، آبزیرزمینی محدوده در اکثر چاههای نمونهبرداری دارای کیفیت کاملا سخت است. با بررسی روند تغییرات کیفی آبزیرزمینی منطقه در طول دوره ۱۱ سال متفاوت بوده، بطوریکه تنزل کیفیت آب در سالهای اخیر مشاهده میشود.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.