این رساله در زمینه هوی پرستی در قرآن و نهج البلاغه می باشد.هوی پرستی، از درون انسان سرچشمه می گیرد و آن بزرگ ترین خطری است که انسان را تهدیدمی کند،انسان با پرداختن بیش ازاندازه به جنبه های مادی و تأمین خواسته ها و تمایلات شهواتی و إرضاء غرائز حیوانی به هوی پرستی به عنوان مرتبه ی نازل حیوانیّت گرفتار می شود. در واقع هوی نتیجه شهوت و داعی ضلالت می باشد که در قرآن و نهج البلاغه به آن پرداخته شده و مورد نکوهش قرار گرفته است. اهمیّت انتخاب این موضوع بر این است که حاکمیّت فساد و بی بند و باری و افسار گسیختگی در کشورهای ظاهراً پیش رفته حتّی در جوامع اسلامی نیز روز به روز گسترش می یابد و به جای اطاعت از احکام شرع، به پیروی از خواسته های نفسانی خویش پرداخته اند و هدف از این تحقیق شناساندن هوی می باشد و این که چه عوامل و آثار و راهکارهایی برای مقابله با آن از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه ارائه شده است. این رساله شامل چهار فصل با عناوین کلیات، عوامل هوی پرستی که شامل هم نشینی با هوی پرستان، دنیا طلبی، … وآثار آن شامل مغلوب شدن عقل، گمراهی، … و راهکارهای مقابله با آن شامل توجّه به آخرت، رحمت و افاضه الهی، …. می باشد. بنابراین کلید رستگاری و سعادت واقعی اجتناب از هوی پرستی می باشد .
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.