بررسی مناجات در مثنوی های فارسی در قرن هفتم با تکیه بر حديقه الحقيقه سنايي ، آثار عطار و مثنوی مولوی و مقایسهی آن با ادعیه شیعه با تکیه بر دعای کمیل، دعای ابو حمزه ثمالی، دعای مکارم الاخلاق و مناجات خمس عشره
دراين نوشته نيايش و مناجات در مثنويهاي مولوي و عطار و حديقهی سنايي مورد بررسي قرار گرفتهاست؛ ضمناً گونه هاي مختلف آن را به مخاطب نمودهایم. در عين حال اين مناجاتها و نيايشها با مناجاتهاي موجود در متون شيعه مقايسه گردیدهاست؛ ابتدا به تعريف دعا و نيايش و مناجات پرداخته ایم و تفاوتهاي آنها را بررسي کردهایم، سپس انواع دعا از ديدگاههاي مختلف بررسي شد؛ در ادامه صفات و اسماء الحسنای الهی در مناجاتها و ادعيه بررسي شد و نسبت خواستهها با نامها مقايسه گردید؛ همچنين در باره نسبت بندگان با خدا در ادعيه و مناجاتها از دیدگاه فلاسفه و متکلمین و عرفا و قرآن، نكاتي ارائه گرديد. بعد از آن نظام اخلاقي در ادعيه و مناجاتها مورد بررسي قرار گرفته و در آخر موانع سلوك در ادعيه و مناجاتها ارائه شده است وضمن اشاره به تفاوتهاي دعا و مناجات، پي برديم كه ادعیهی شیعه نسبت به مناجاتهای شاعران جامعیت بیشتری دارد و همهی ابعاد وجودی انسان را در بر میگیرد.در بحث اسماء و صفات حسنای الهی به این نتیجه رسیدیم که این اسماء و صفات میتوانند به ارادهی الهی در انسان متجلی گردند. در ادعیهی شیعه، بین این اسماء با خواستههای فرد رابطهی مستقیم وجود دارد در حالیکه این ارتباط در اشعار شاعران کمتر به چشم میخورد.در بررسی نسبت بندگان با خدا در ادعیهی شیعه و مناجاتهای شاعران تفاوتی دیده نشد. از طرفی در ادعیهی شیعه مراحل و مراتب نظام اخلاقی بهصورت منسجم بررسی شده است؛ در حالیکه شاعران به صورت پراکنده به این مراحل اشارهکردهاند. در فصل پنجم مراحل و موانع و اهداف سلوک از دیدگاه ادعيه شيعه و عارفان بررسی شد و تفاوتها و شباهتهای آن ذکر گردید.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.