بررسی صنایع بدیعی از دیدگاه زیبایی شناختی در دیوان فیاض لاهیجی
بدیع از دیدگاه زیباییشناسی، دانشی است که با آن راههای زیبایی سخن آشکار میشود و علم آرایش کلام است که زبان معمولی را به شعر تبدیل میکند. فیاض لاهیجی (ف ۱۰۷۱ه.ق)، از جمله شاعران سبک هندی است که در بیان افکار و اندیشهها، با زبانی شاعرانه از دانش بدیع که پایههای اصلی آن مبتنی بر صناعات لفظی و معنوی میباشد، استفادة فراوانی برده است. در این پژوهش که به شیوة توصیفی- تحلیلی انجام میشود، دیوان اشعار فیاض لاهیجی از دیدگاه نقد زیباییشناسی، مخصوصاً دانش بدیع، مورد بررسی و واکاوی قرار گرفته و عوامل زیباییآفرین بدیعی شعر او، هم از لحاظ نوع و هم از لحاظ میزان کاربرد، بررسی و تجزیه و تحلیل میشود. فیاض لاهیجی به منظور بیان افکار و تجربههای عرفانی خویش، از صنایع معنوی مخصوصاً تلمیح و مراعاتالنظیر، نسبت به سایر شگردهای بلاغی بیشتر بهره برده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.