بررسی ساختار واجی و تحلیل معنایی بیست سوره ی پایانی قرآن کریم، در قالب نظریهی سیستمی_ نقشی هلیدی
یافته های زبانشناسی نوین، قرآن را به عنوان یک گفتمان فراانسانی، از منظری متفاوت بررسی کرده و تفسیر آن را وارد مرحلهی جدیدی ساخته است. دستاوردهای این علم، در حوزههای متفاوت معنایی و آوایی میتواند، به عنوان ابزاری کارآمد در تفسیر قرآن به کار گرفتهشود. هدف پژوهش حاضر، ارائهی تفسیر متفاوتی در پرتو نظریهی سیستمی- نقشی هلیدی، در زمینهی معنایی و ویژگیهای آوایی و هجایی در حوزهی بافتار موسیقی ۲۰ سورهی پایانی قرآن کریم است، و به نوعی به بررسی همکنشی و تعامل معناشناسی و واج شناسی در راستای القای بهتر پیام می پردازد. نتیجهی بررسیها به دستاوردهای مهمیمنتهی شدهاست. از جمله اینکه ویژگیهای موسیقایی قرآن، مستقل از معنای آن عمل نمیکند و در حقیقت ابزاری است در خدمت انتقال پیام گوینده به مخاطب. همچنین نتایج نشان میدهد، که در تفسیر قرآن، میتوان روشهای جدید زبانشناختی را برای گره گشایی و روشنگری هر چه بیشتر مفاهیم و معانی قرآنی به کار گرفت و دیدگاهی نوین را در تفسیر قرآن مطرح کرد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.