بررسی جامعه شناختی احساس ناامني جنسي زنان وعوامل موثر برآن

بررسی جامعه شناختی احساس ناامني جنسي زنان وعوامل موثر برآن( مطالعه موردي دربین زنان ۱۵ الی ۲۹ ساله در شهر تهران)

زنان و موضوعات مربوط به آنان برای حکومت ها، سیاستگذاران، فعالان حقوقی و نیز پژوهشگران اهمیت ویژه ای یافته است. در دوران معاصر، زنان نه تنها نیمی از جامعه و نیروی مولد را تشکیل می دهند، بلکه نظم نوین جهانی به گونه ای است که جهت گیری دولت ها در برابر زنان و دیدگاه های جنسیتی آنها در برنامه ریزی های کلان می تواند مشروعیت حکومت ها را متزلزل سازد.

مسائل مربوط به توانمندی زنان، نقش آنان در توسعه، اهمیت مشارکت اجتماعی زنان و حضوری که در عرصه های مختلف اجتماع یافته اند، همواره از موضوعات چالش بر انگیز بین رشته ای بوده است. مفاهیم مهمی چون امنیت، آزادی، آموزش، اشتغال، عدالت و چگونگی حضور زنان در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی از زمینه های اصلی این بحث است.

موضوع «امنیت» از مهمترین و قدیمترین موضوعات مربوط به زنان است. امنیت زنان، چنان دامنه گسترده ای از باورها و رفتارهای متفاوت را ایجاد می کند که اندیشمندان سیاست، حقوق، بهداشت و درمان، فرهنگ و هنر، دین و اقتصاد را بر سر دوراهی های انتخاب به تفکر واداشته و بیش از یک سده موضوع بحث های فراوان قرار گرفته است. امنیت مقوله ای است که امکان حضور بی دغدغه زنان را در عرصه های کار و فعالیت آماده می کند، هرچند قضیه «عدم امنیت» بانوان سابقه تاریخی داشته و این واقعیت که زنان، آسیب دیده دو برابر مردان هستند تا دهه هفتاد پوشیده مانده بود(ابوت والاس ۱۳۸۰: ۲۳۹). خشونت در سطوح مختلف فرهنگی رخ می دهد و به طبقه خاصی اختصاص ندارد. اعمال این خشونت ها ، افزون بر ایجاد عوارض جسمی و روحی و هزینه های درمانی و اجتماعی، پیامدهای جبران ناپذیری همچون افزایش موارد فرار از خانه، افزایش میزان خودکشی، و خودسوزی زنان، همسرکشی و بیماری های روحی، روانی چون افسردگی را به دنبال دارد. از نظر استانکر[۱] زن بودن عبارت است از آنکه هر لحظه احتمال دارد زن از نظر جنسی یا جسمانی مورد یورش مردان قرار گیرد. استانکر خشونت را یک تجربه معمولی برای زنان می داند.(مویر،۲۰۰۲: ۲۵۳).