يكي از مباحث مهم در تاريخ اجتماعي شهرها، بررسي محلات قديم است. اصفهان به عنوان يكي از مهمترين مراكز سياسي، اقتصادي و فرهنگی ايران، از دیرباز داراي محلاتي مشخص بوده است. تعداد و وضعیت محلات اصفهان در طول تاریخ چندین بار تغییر کرده است؛ به طوری که این شهر در دورهی صفویه بیشترین تعداد محله یعنی متجاوز از چهل محله داشته است که برخی از آنها همانند یک شهر، بزرگ و معتبر بودهاند؛ اما از دورهی صفویه به بعد، به دلیل عوامل مخربی نظیر وقوع جنگهای متعدد، نزاع محلات با یکدیگر و شیوع قحطی و بیماریهای واگیردار، از تعداد محلات و آبادانی آنها کاسته شده است.
محلهی «دردشت» یکی از قدیمیترین محلات شهر اصفهان است که همواره و به خصوص در زمان دیلمیان و سلجوقيان، از لحاظ سیاسی، اقتصادی، مذهبی و آموزشی از محلات مهم این شهر محسوب میشده است. از جمله مهمترین دلایل اهمیت چند جانبهی این محله به ویژه در دوران رونق و آبادانی آن، موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد آن بوده است؛ چرا که این محله با در بر گرفتن محلهی «میدان کهنه» به عنوان مرکز ثقل اصفهان در قرون اولیهی اسلامی، در حقیقت مرکز سیاسی، مذهبی و اقتصادی اصفهان قدیم را در بر میگرفته است. از طرف دیگر، داشتن بازارچهی مستقلی موسوم به «بازارچهی دردشت» و نیز وجود «دروازهی دردشت» ـ در جانب شمالغرب این محله ـ بیش از پیش بر اهمیت این محله میافزوده است.
در اين پایاننامه برآنيم تا وضعيت محلهی دردشت را در طول تاریخ و به ویژه در طول صد سال گذشته، از نظر چگونگی كالبد فضايي، حوادث تاريخي و طبقات اجتماعی مورد بررسي قرار دهيم. شیوهی جمعآوری اطلاعات در پژوهش حاضر بر پایهی دو روش کتابخانهای و میدانی استوار بوده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.