یکی از روشهای موثر در کاهش پاسخ لرزه ای سازه در برابر بارگذاری دینامیکی ناشی از زلزله استفاده از سیستم های جاذب انرژی می باشد. کارکرد این سیستم ها به گونه ای است که با انجام تغییر شکل های مناسب و اعمال مکانیکی خاصی موجب جذب و استهلاک مقدار زیادی انرژی ورودی به سازه می گردند که در نتیجه مقدار انرژی دریافتی توسط سایر اعضای سازه ایی کاهش یافته و بدین صورت نیروی زیادی به آنها اعمال نمی گردد.
سیستم های مهاربندی به دو دسته عمومی هم مرکز (CBF) و خارج از مرکز (EBF) تقسیم می شوند. با افزایش تعداد دهانه های مهاربندی میزان جذب انرژی سازه بیشتر شده و در نتیجه ضریب رفتار ساختمان افزایش می یابد.
در این پایان نامه به بررسی و مقایسه کارائی سیستم های مهاربندی هم مرکز و خارج از مرکز و تاثیر افزایش مقدار مهاربندی در ضریب رفتار ساختمانهای فولادی که از لحاظ اجرایی با مشکلات زیادی روبرو نیستند پرداخته شده است.
برای محاسبه ضریب رفتار قابهای مهاربندی پس از طراحی اولیه قابهای آنالیز دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی شده که نتایج با توجه به مقدار مهاربندی (تعداد دهانه های مهاربندی) قابها با هم مقایسه شده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.