بودجهريزي عملياتي به عنوان يک روش بودجهريزي در سطح وسيعي در جهان از جمله در کشور ما (بر اساس قوانين مصوب) مورد توجه قرار گرفته است. بودجهريزي عملياتي يك فرايند مستمر است كه تمامي مديران دولتي در همه سطوح در آن مشاركت دارند و در نهايت به تخصيص مؤثرتر منابع در درون وزارتخانهها و سازمانها منجر ميشود و مديران را قادر ميسازد به نحو مؤثرتري از منابع اختصاص يافته به سازمان تحت امر خود براي رسيدن به اهداف و نتايجي كه برنامهريزان و سياستگذاران مد نظر داشته بهرهبرداري كنند.
در پايان نامه حاضر تلاش شده است ضمن مروري بر ادبيات و پيشينه تحقيق در زمينه بودجهريزي عملياتي با الگوگيري از مدل سه عاملي shah (Andrews, 2004) به شناسايي و اولويتبندي عوامل و معيارهاي موثر به عنوان موانع پيادهسازي بودجهريزي عملياتي در پژوهشكده مطالعات فناوري بپردازيم. جامعه آماري مديران، كارشناسان و كارمندان مرتبط در حوزه مالي و اداري و امور برنامه و بودجه پژوهشكده است. داده هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه جمع آوري شده است. براي آزمون نرمال بودن توزيع پاسخهاي داده شده از ازمون كولموگروف اسميرنوف و به منظور آزمون فرضيات فرعي و اصلي تحقيق، از آزمون دوجملهاي، t تك نمونهاي و فريدمن استفاده شده است. بر اساس نتايج آزمون، فرضيات اصلي تحقيق اثبات گرديد و از بين مولفه هاي مربوطه، عوامل اختيار قانوني و پذيرش انگيزشي به عنوان مهمترين بازدارندگان بودجهريزي عملياتيدر پژوهشكده مطالعات فناوري شناخته شدهاند. در ميان متغيرهاي اصلي دو عامل پذيرش و اختيار از يك سطح بازدارندگي برخوردار بودند و عامل توانايي اختلاف زيادي با دو عامل نخست دارد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.