بررسی آثار تمرین مقاومتی بر ترکیب بدن و قدرت بیشینه عضلات بالاتنه بازیکنان زن والیبال نشسته

تمرین مقاومتی روشی برای توسعه سلامتی، آمادگی عمومی و توسعه قدرت عضلات اسکلتی است. هدف از این پژوهش بررسی آثار تمرین مقاومتی بر ترکیب بدن و قدرت بیشینه عضلات بالاتنه بازیکنان زن والیبال نشسته بود. برای این منظور، ۳۰ والیبالیست نشسته زن اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شده و در ۲ گروه تمرین مقاومتی (۱۵= nسن: ۲۵/۷ ± ۴۶/۳۲ سال،  وزن: ۶۲/۱۵ ± ۵۸/۵۹ کیلوگرم  قد: ۵۲/۱۹± ۷۰/۱۴۵ سانتی متر) و گروه کنترل (۱۵=n سن: ۹۰/۶ ± ۸۶/۳۱ سال  وزن: ۶۲/۹±۸۱/۵۳ کیلوگرم  قد: ۱۵/۶± ۷۹/۱۵۷ سانتی متر) قرار گرفتند. وزن، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی(BMI)، توده بدون چربی، قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و حجم عضلۀ دو سر بازویی قبل و بعد از ۸ هفته تمرین مقاومتی اندازه­گیری و محاسبه شد. آزمودنی­های گروه تمرین مقاومتی علاوه بر تمرینات عادی روزانۀ تیم به مدت ۸ هفته و هفته­ای ۳ جلسه در برنامه تمرین مقاومتی شرکت کردند. وضعیت توزیع داده­ها  با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف بررسی ( ۰۵/۰ >p ) و با توجه به طبیعی بودن توزیع داده­­ها، از آزمون­ تی همبسته برای مقایسه مقادیر پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای پژوهش و از آزمون تی مستقل  برای بدست آوردن اختلاف بین دو گروه کنترل و تمرین استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر تغییرات معنی داری را در شاخص­های ترکیب بدن شامل کاهش درصد چربی بدن (۲۵%)، شاخص تودۀ بدن (۶/۱%) و دور کمر (۳/۲%) و افزایش توده بدون چربی (۳/۵%) پس از ۸ هفته تمرین نشان داد(۰۵/۰ >p ) در حالی که در شاخص دور شکم افزایش معنی داری مشاهده نشد. قدرت (پرس سینه ۷/۶۶%، آزمون پنجه ۹۴/۲۳%) و استقامت عضلانی (دراز و نشست ۷۱/۳۳%، پرس سینه ۳۸/۳%) به طور معنی داری افزایش یافت
(۰۵/۰ >p). میانگین تغیرات حجم عضلات(قطر بازو، محیط بازو، سطح مقطع بازو) در هر دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تغییرات معنی داری وجود داشت(۰۵/۰ >p). بر اساس نتایج پژوهش حاضر می­توان پیشنهاد کرد که تمرین مقاومتی برای بهبود ترکیب بدن، حداکثر قدرت، استقامت و حجم عضلانی در بازیکنان معلول بسیار مفید است.