بررسي عوامل رواني- اجتماعي موثر بر استراتژي هاي مقابله اي بيماران ام اس شهر همدان

بيماري مولتيپل اسکلروزيس يک بيماري عصبي مزمن و پيش­رونده است که در نتيجه مجموعه­اي از عوامل محيطي (مانند فشارهاي روحي يا تنش) يا ژنتيکي بروز مي­کند. سن ابتلا براي بيماري حدود ۲۰ الي ۴۰ سال مي­باشد ليکن مي­تواند در هر سني پيشرفت نمايد. ام­اس معمولاً دوران عود و فروکش دارد و درصد بالايي از افراد مبتلا به اين بيماري دچار اين وضعيت مي­شوند. به طور کلي بروز علائم غير قابل پيش بيني هستند و علل آن ناشناخته است بدين ترتيب لازم است که اين بيماران با بيماريشان مقابله کنند و تطابق يابند. مقابله به عنوان تلاش­هاي رفتاري و شناختي فعالانه يا منفعلانه در پاسخ به شرايط استرس­زا و به منظورتسلط يافتن بر چالش­هاي حاصل از بيماري و همچنين کاهش آثار منفي آن است بنابراين در اين تحقيق تاثير عوامل رواني اجتماعي مختلف بر استراتژي­هاي مقابله­اي در بيماران ام اس بررسي مي­شود. مواد و روش­ها: پژوهش حاضر يک مطالعه توصيفي- تحليلي بوده و جامعه پژوهش، شامل کليه زنان و مردان مبتلا به ام­اس و عضو انجمن ام­اس شهر همدان مي­باشد. در اين تحقيق روش نمونه­گيري به روش در دسترس انجام شد و ۲۵۲ نفر در اين مطالعه شرکت داشتند. جهت گردآوري داده­ها از پرسشنامه استاندارد استراتژي­هاي مقابله­اي لازاروس و فولکمن، پرسشنامه محقق ساخته حمايت اجتماعي خداپناهي، پرسشنامه احساس خودکارآمدي شرر و همکاران و همچنين پرسشنامه شبکه روابط اجتماعي و ادراک بيماري اقتباس شده از پژوهش رضايي دادگر استفاده شد. آناليز داده­ها با استفاده از نرم­افزار اس پي اس اس انجام شد. و براي تعيين رابطه بين متغيرهاي تحقيق به دليل غير نرمال بودن توزيع داده­ها از آزمون­هاي آماري کروسکال واليس، آزمون من- ويتني وآزمون ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. يافته­ها­: نتايج آزمون کروسکال واليس نشان داد که بين پايگاه اقتصادي اجتماعي و استراتژي­هاي مقابله­اي رابطه معني­داري وجود دارد به طوريکه بيماران با پايگاه اقتصادي اجتماعي بالا و متوسط بيشتر از سبک مقابله­اي مسئله مدار استفاده مي­کنند ولي بيماران با پايگاه اقتصادي اجتماعي پايين از استراتژي مقابله­اي هيجان مدار استفاده مي­کنند. و نتايج آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن حاکي از رابطه مثبت معنادار بين شبکه روابط اجتماعي، حمايت اجتماعي، احساس خودکارآمدي و ادراک بيماري با استراتژي مقابله­اي مسئله­مدار و رابطه معکوس با استراتژي مقابله­اي هيجان­مدار بود.