پس از سقوط دولت ساساني و تغيير دين مردم ايران از زرتشتي به اسلام ، نگرش‌هاي مختلفي از سوي مردم كشور مغلوب نسبت به مذاهب و گرايش‌هاي مختلف موجود در اين دين پديدار گرديد. در مجموع مذهب تشيع با توجه به ديد بازترنسبت به جامعه ، قبول نمودن بسياري از آداب و سنن باستاني جامعه ايراني و شباهت داشتن بسياري از عقايد موجود در اين مذهب با دين زرتشت از اقبال بيشتري برخوردار شده و بدين ترتيب به مرور قسمت بزرگي از جامعه ايراني را دربر گرفت.
در اوايل قرن دهم هجري قمري خاندان صفوي با تكيه بر اين مذهب اقدام به تشكيل اولين دولت ملي در ايران نموده و به تقابل با دو حكومت سني مذهب در دوسوي خود ( عثماني و ازبك ) پرداختند. صفويان از آنجا كه خود را فرستاده از طرف خداوند مي دانستند براي رسيدن به مقصود خودتلاش كردند. گروهی از علما نيز كه با به وجود آمدن اين دولت بارقه اميدي براي رسيدن به مقصود و تثبیت موقعیت شیعه در ايران مشروعيتي كه حكومت تنها به بركت آن مي توانست پابرجا باشد ، به ياري اين حكومت پرداختند ، صفويان نيز تنها براساس برداشت خود از دين و مذهب عمل نمودند. آنان با بهره گرفتن از تجربيات فراواني كه توسط نهضت‌هاي شيعي قبل فراهم گرديده بود توانستند به راحتي به اهداف خود دست يابند.
اين دولت در راستای مقابله با دشمنان داخلی و خارجی خود و ایجاد انسجام در میان ایرانیان از تشيع به عنوان يكی از عوامل تقويت كننده مليت ايراني بهره برد ، تشیعی که به اعتقاد بسیاری مختص حکومت صفوی بود که با آمیزه‌های واقعی شیعیان نیز در تضاد بوده است. این عمل در مناطقی از کشور شکاف‌هاي نسبتا خطرناكي ناشي از تركيب مذهب و قوميت در جامعه‌اي كه با هم در تضاد شديد بودند در پی داشت.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.