پژوهش حاضر تلاش كرده است منزلت و جايگاه صبر وسكوت در آثار سعدي شيرازي را طرح و بررسي كند. صبر و سكوت به عنوان دو فضيلت انساني كه از آگاهي و دانايي سرچشمه مي‌گيرد و كردار و گفتار آدميان را در جامعه آبياري مي‌كند. در آثار سعدي جايگاهي والا و ارجمند دارد. مفاهيم صبر و سكوت در آثار سعدي به شدّت تحت تأثير معارف اسلامي مانند قرآن كريم و روايات و احاديث است. سعدي با طرح داستانك‌ها و اشعار نغز و به جا اهميّت صبر و سكوت در مواضع مختلف را هنرمندانه طرح مي كند آن گونه شنونده و خواننده را از نظر تربيتي تحت تأثير قرار مي‌دهد. اين مفاهيم در جاي جاي آثار سعدي داراي رويكردهاي مختلف و متفاوت است. صبر از موضوعات محوري در آثار سعدي به شمار مي‌آيد. اين مفهوم همراه با هم معناها و متضادهايش كه از نظر قياسي (خواه صوري، خواه معنايي) با صبر مربوطند، خميرماية خلق مضامين آموزنده‌اي در اشعار و آثار اوست. صبر در غزل‌ها هفتاد و سه بار، صبر كردن بيست و هفت بار، صبور دوازده بار، صبوري بيست و يك بار، تحمل هفده بار، تحمل كردن بيست و دو بار، طاقت سي و نه بار، شكيب سيزده بار، شكيبايي شانزده بار، شكيبيدن چهار بار، و مقوﻟﮥ صبر جمعاً دويست و چهل و هفت بار در غزل‌ها به كار رفته است.
سكوت در آثار اين شاعر نيز با توجه به مقام و موقع آن دارای مفاهيم و رويكردهاي گوناگون است. خموشي، خاموشي، زبان بريده، زبان دركشيدن، دم فروبستن، دم دركشيدن، تأمل كردن، صُمٌّ وَبُكْمٌ، در پيوند با سكوت و خاموشي به همين قرينه در آثار او جايگاهي در خوردارد كه بسيار آموزنده و به جا از آن‌ها استفاده شده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.