این پژوهش به بازخوانی نظرات نیما درباره ی زبان شعر جدید و نسبت آن ها با نمایش می پردازد و در ادامه آثار عملی نیما را با این ویژگی ها تحلیل و بررسی می کند.
پس از بیان کلیات در فصل اول، در فصل دوم برای تبیین زمینه های وقوع شعر نو، تاریخچه ای کوتاه از آغاز شکل گیری شعر فارسی و روند ادامه ی حیات آن تا دوره ی نیما بیان می شود. سپس با شرح زندگی و آثار نیما یوشیج و روند فعالیت او در دوره ی کاری اش سعی می کنیم درک کنیم نیما در شعر فارسی چه جایگاهی دارد و چه چیزی را جستجو می کند.
در فصل سوم و چهارم به نظرات خود نیما می پردازیم و نشان می دهیم که او تا چه اندازه در شعر خود دغدغهی زبانی اثرگذار را داشته و حتی ویژگی های این زبان را برشمرده و تجویز نموده است. او از نزدیک شدن شعر به نمایش و داستان استقبال می کند و رسانه های مختلف را بسیار همسو و نزدیک می بیند. بررسی آثار نظری نیما به ما کمک می کند تا ویژگی های شعر نمایشی را که مد نظر شاعر بوده واکاوی کنیم. در پایان نیز سه اثر نیما: افسانه، کار شب پا و خانه سریویلی را به عنوان نمونه ها، از منظر زبان نمایشی بررسی شده است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.