استفاده از کرم پرتار Perinereis nuntia در جیره غذایی مولدین میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei و بررسی رشد، بازماندگی و مقاومت به استرس‌های محیطی در پست‌لارو تولیدی
مطالعه حاضر با هدف استفاده از کرم پرتار Perinereis nuntia در جیره غذایی مولدین میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei و بررسی زمان تخم‌ریزی و هماوری مولدین، رشد، بازماندگی و مقاومت پست‌لارو ۱۵ روزه در برابر استرس‌های محیطی شوری، دما و فرمالین در مرکز آموزش و بازسازی ذخایر آبزیان کلاهی در استان هرمزگان انجام شد. ۱۸ مولد ماده و ۱۸ مولد نر در سه تیمار غذایی با سه تکرار به‌صورت تیمار یک شامل اسکوئید+ ملالیس+ جگر گاو، تیمار دو شامل اسکوئید+ ملالیس+ جگر گاو+ ۸% کرم پرتار و تیمار سه شامل اسکوئید+ ملالیس+ جگر گاو+ ۱۲% کرم پرتار قرار گرفتند. غذادهی روزانه در چهار نوبت در ساعات ۶، ۱۲، ۱۸ و ۲۴ تا زمان رسیدگی جنسی مولدین و تخم‌ریزی انجام شد. تعداد روز لازم برای رسیدن به رسیدگی جنسی، تعداد و درصد مولدین تخم‌ریزی کرده، تعداد تخم تولیدی، تعداد لارو تولیدی و شاخص‌های رشد لاروها (طول کل و وزن تر) محاسبه شد. جهت بررسی مقاومت لاروها در برابر استرس‌های شوری (۱۰،۲۰، ۴۰ و ۵۰ قسمت در هزار)، دما (۱۰،۲۰، ۴۰ و ۵۰ درجه سانتی گراد) و فرمالین (۱۰۰ قسمت در میلیون)، لاروها به مدت ۳۰ دقیقه در معرض استرس قرار گرفتند و پس از انتقال به آب تازه، میزان بازماندگی تیمارهای مختلف محاسبه گردید. بر‌اساس نتایج، به‌طور میانگین در تیمار سه پس از گذشت ۹ روز از غذادهی، ۱۲ عدد از مولدین ماده به مرحله چهار رسیدگی جنسی رسیدند. در تیمار دو، ۹ عدد از مولدین ماده به طور میانگین ۱۳ روز پس از شروع غذادهی آماده جفت‌گیری شدند. همچنین در تیمار یک به‌طور میانگین با گذشت ۱۸ روز از غذادهی، ۴ عدد از مولدین ماده مراحل رسیدگی جنسی را پشت‌سر گذاشتند و این تیمارها از لحاظ زمان تخم‌ریزی اختلاف معنی‌دار آماری داشتند (۰۵/۰>P ). بیشترین و کمترین میانگین تعداد تخم به‌ترتیب متعلق به تیمار سه (۱۲۳۶۲۲ عدد تخم) و تیمار یک (۷۸۳۵۰ عدد تخم) بود و اختلاف معنی‌داری بین تیمارها مشاهده شد (۰۵/۰>P ). همچنین در مراحل لاروی ناپلیوس و پست‌لاروی، تیمار سه بیشترین تعداد و بعد از آن تیمار دو و همچنین تیمار یک کمترین تعداد لارو تولیدی را داشتند و همه تیمارها نسبت به یکدیگر دارای اختلاف معنی‌داری بودند (۰۵/۰>P ). در بررسی شاخص‌های رشد لاروها، بیشترین و کمترین میانگین طولی و وزنی به‌ترتیب متعلق به تیمار سه و تیمار یک بوده و تیمارهای دو و سه نسبت به تیمار یک دارای اختلاف معنی‌داری بودند (۰۵/۰>P ). در مقاومت به استرس‌های محیطی در آزمایشات استرس شوری، دما و فرمالین، بیشترین بازماندگی به تیمار سه و کمترین بازماندگی به تیمار یک اختصاص داشت. با‌‌توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می‌توان گفت که رشد گنادها، رسیدگی جنسی، سرعت تخم‌ریزی، کیفیت تخم‌ها و لاروهای تولیدی و مقاومت لاروها در برابر استرس‌های محیطی در مولدین میگوی سفید غربی که با ۱۲% کرم پرتار در جیره تغذیه شده بودند نسبت به مولدین تغذیه شده با ۸% از این کرم و مولدین شاهد افزایش می‌یابد.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.