در اين مطالعه مدلسازی هيدروليز اسيد رقیق پوست سبز گردو بعنوان یک نمونه مواد ليگنوسلولزي به منظور توليد شکر قابل تخمير در فرايند بيواتانول مطالعه شده است. چهار پارامتر دما، زمان، غلظت اسيد و جزءجامد در سه سطح مختلف بعنوان متغير وميزان توليد قند های شش کربنه نظیر گلوکز و پنج کربنه نظیر زایلان بعنوان محصولات اصلي و مواد بازدارنده نظیر فورفورال و اسیداستیک بعنوان محصولات فرعی و ناخواسته در نظر گرفته شده اند. واکنش در يک حمام بخار مجهز به کنترل دما و همزن انجام شده است. محصولات هيدروليز پس از خنثي سازي و فيلتراسون و رقيق سازي توسط دستگاه کروماتورگرافي مايع اندازه گيري شده اند. جهت بررسي نقش چهار متغير ياد شده در ميزان محصولات اصلي و فرعی مطالعه شده است. سپس با در نظر گرفتن یک معادله دو مجذوری و استفاده از مدل سطحی برای بهینه سازی فرآیند هیدرولیز اسید رقیق مدل شده اند. نتايج نشان مي دهد كه پوست سبز گردو می تواند یک منبع لیگنوسولوزی برای تولید شکر قابل تخمیر در فرایند بیواتانول است. غلظت این ترکیبات با دما افزایش می یابد. همچنین افزایش تولید گلوکز در طی زمان مشخص می باشد. زمانی که محتوی جزءجامد افزایش می یابد، غلظت گلوکز و محصولات دیگر نیز افزایش می یابد. مدل سازی و شرایط هیدرولیز قابل بهینه سازی بر اساس دما، زمان، غلظت اسید و غلظت جامد قابل بهینه سازی است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.