ارائه شاخصي ترکيبي جهت سنجش توسعه انساني مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي و بکارگيري آن در رتبه‌بندي کشورهاي اسلامي منتخب
اين تحقيق با بررسي آموزه‌هاي تمدن اسلامي، به ارائه شاخص‌ترکيبي‌جامعي جهت سنجش توسعه انساني مي‌پردازد. بر اساس تعريف اين تحقيق، «توسعه انساني‌مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي» به روندي اطلاق مي‌شود که در آن انسان در تعامل با چهار عرصه «فطرت وجودي خود»، «جامعه بشري»، «طبيعت» و «مقام ربوبيت هستي (خداوند)»، همواره حرکتي رو به کمال و تعالي دارد. بر اين مبنا، توسعه‌انساني مدنظر اين پژوهش شامل ابعاد «اقتصادي – رفاهي»، «اجتماعي – فرهنگي»، «بُعد مذهبي – اخلاقي»، «بُعد سياسي – حکمراني» و «بُعد علمي – آموزشي» مي‌شود که اين ابعاد و مولفه‌ها پس از بسط آموزه‌هاي اسلامي در حوزه حيات انساني به دست آمده‌‌اند. مبتني بر روش‌شناسي هفت‌مرحله‌اي اين تحقيق، پس از تعيين ابعاد و مولفه‌ها، بايد مراحل انتخاب مراجع اطلاعاتي و پايگاه‌هاي داده متناسب با ابعاد و مولفه‌هاي مربوطه، اسناد داده‌هاي مفقود، تجزيه و تحليل چند‌متغيره بر روي داده‌ها و شاخص‌هاي منفرد، نرمال‌سازي داده‌ها، وزن‌دهي ابعاد و شاخص‌هاي‌عاملي‌نهايي و انتشار شاخص انجام شود و در نهايت شاخص‌ترکيبي‌نهايي اين تحقيق ايجاد خواهد شد. يافته‌هاي اين پژوهش که مبتني بر شاخص‌ترکيبي‌نهايي بدست‌آمده‌اند، نشان مي‌دهد که بُعد علمي – آموزشي و مولفه سلامت و بهداشت عمومي، از مهمترين نقاط قوت جمهوري اسلامي ايران و بُعد اقتصادي – رفاهي (به جز مولفه سرمايه‌هاي زيرساختي) و مولفه کارايي سازمان‌هاي دولتي و نهاد‌هاي قانون‌گذاري از مهمترين نقاط ضعف جمهوري اسلامي ايران به شمار مي‌روند.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.