اثر ۳ و ۶ هفته تمرین هوازی بر فاکتورهای رشدی و التهابی کبدی متعاقب القای دوزهای مختلف دوکسوروبیسین
دوکسوروبیسین(DOX) یک آنتی بیوتیک با طیف وسیعی از عملکرد ضدتوموری و ضدسرطانی(آنتی نئوپلاستیک) است و از اواخر دهه ۶۰ میلادی به طور گسترده ای در درمان سرطان های مختلف استفاده می شود. متاسفانه، استفاده بالینی از این داروی بسیار موثرضدسرطانی محدود شده است و این موضوع به دلیل اثرات سمیت شدید این دارو بر برخی از بافت های بدن از جمله قلب، کبد، کلیه و دستگاه عصبی می باشد. اثر ۳ و ۶ هفته تمرین هوازی بر فاکتورهای رشدی و التهابی کبدی متعاقب القای دوزهای مختلف دوکسوروبیسین در موش های صحرایی نر بود. ۷۲ سر موش صحرایی نر با نژاد ویستار بطور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین خود به ۳ و ۶ هفتهای تقسیم شد. برنامه تمرینی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت ۵۴-۲۵ دقیقه در روز با سرعت ۲۰-۱۵ متر در دقیقه، ۵ جلسه در هفته و به مدت ۳ و ۶ هفته بود. در پایان دوره تمرینی موشهای گروه کنترل و تمرین مجدداً بطور تصادفی به زیر گروههای دوکسوروبیسین (mg/kg10 و mg/kg20) و سالین(۹/۰ درصد) تقسیم شدند. هر دو تزریق ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسهی تمرین انجام شد و ۲۴ ساعت پس از آن موشها کشته شدند. سطوح فاکتور های رشدی و التهابی از طریق روش الایزا اندازهگیری شدند. دادهها با روش آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی(LSD) در سطح ۰۵/۰ P≤ تحلیل شد. القای دوکسوروبیسین(۱۰ و ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم) منجر به عدم تعادل شاخصهای رشدی و التهابی در کبد شد. ۳ منجر با افزایش معنادارIGF-1 و تمرین ۶ هفته منجر به کاهش معنادار IGF-1، افزایش معنادار IGFBP-3و IGFBP-3/IGF-1 در مقایسه با گروه کنترل+سالین شد. با وجود این، پس از ۳ هفته تمرین هوازی و تزریق DOX (10 و ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم)، تمام شاخص ها افزایش و کاهش غیر معناداردر دوز ۱۰ و کاهش معنادار در IGF-1 ،IGF-1/IGFBP-3 و IFN-γ در مقایسه با گروه کنترل+دوکسوروبیسین ۱۰ و یا ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم مشاهده شد. و همچنین، پس از ۶ هفته تمرین هوازی و تزریق DOX (10 و ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم)، به ترتیب کاهش معناداری در IGF-1 و IGF-1/IGFBP-3 و افزایش معنادار در IGFBP-3 و کاهش معناداری در IGF-1 و IGF-1/IGFBP-3 و IFN-γ در مقایسه با گروه کنترل+دوکسوروبیسین ۱۰ و یا ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم مشاهده شد. از سوی دیگر، تفاوت معناداری بین درمان با دوکسوروبیسین۱۰ و ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم وجود نداشت . نتایج پیشنهاد میکند که حفاظت کبدی ناشی از تمرین ورزشی مزمن در موشهای درمان شده با DOX، با ایجاد تعدل در فاکتورهای رشدی و التهابی همراه است.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.