اثربخشي رواندرماني حمايتي گروهي بر اميد به زندگي و سازگاري روانشناختي مادران کودکان سرطاني

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر رواندرماني حمايتي گروهي بر اميد به زندگي و سازگاري روانشناختي مادران کودکان سرطاني صورت گرفت. طرح پژوهش حاضر شبه -آزمايشي و از نوع پيش آزمون- پس آزمون به همراه گروه گواه بوده است. جامعه آماري شامل کليه مادران داراي کودکان سرطاني مراجعه کننده به بيمارستان فوق تخصصي کودکان دکتر شيخ شهر مشهد بوده است. از اين تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديدند از پرسشنامه سازگاري بل (فرم بزرگسالان) و مقياس اميدواري اشنايدر براي جمع آوري اطلاعات استفاده گرديد. نتايج نشان داد که رواندرماني حمايتي گروهي بر افزايش اميدواري مادران کودکان سرطاني موثر بوده است(P≤ ۰٫۰۱). همچنين اين درمان بر سازگاري روانشناختي و ابعاد آن شامل سازگاري در خانه، سازگاري اجتماعي، عاطفي و سازگاي بهداشتي موثر بوده است(P≤ ۰٫۰۱). با اين حال اين درمان بر سازگاري شغلي مادران داراي کودک سرطاني اثر نداشت. نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد که مي توان از رواندرماني حمايتي گروهي براي ارتقاي سازگاري و اميدواري مادران داراي فرزند سرطاني بهره برد.