اثرات اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر روی ابعاد زیست محیطی کشاورزی پایدار

اثرات اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر روی ابعاد زیست محیطی کشاورزی پایدار در شهرستان شفت

پراکندگی و کوچک بودن اراضی، یکی از عناصر ساختاری سنتی کشاورزی کشور است که امروزه به­عنوان یکی از موانع اصلی توسعه کشاورزی تبدیل شده است. مهم­ترین اهدافی که اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری دنبال می­کند را می­توان در چهار حوزه اقتصادی، اجتماعی، نهادی و زیست­محیطی تقسیم­­بندی نمود. در بعد زیست­محیطی با هدف جلوگیری از فرسایش خاک و تخریب زمین، کاهش مصرف نهاده­ها به­خصوص نهاده­های شیمیایی نظیر انواع کودها و سموم شیمیایی و . . . را از اهداف طرح عنوان می­نمایند. این تحقیق سعی دارد  اثرات اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر روی ابعاد زیست محیطی کشاورزی پایدار در شهرستان شفت را بررسی نماید. تحقيق حاضر از روش توصيفي همبستگي استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق را شالیکاران شهرستان شفت که دارای اراضی شالیکاری تجهیز شده و نیز سنتی هستند، تشکيل دادند. که با شیوه نمونه­گيري تصادفی، ۲۴۴ نفر به شکل تصادفی انتخاب شدند روايي محتوايي پرسش نامه توسط پانل متخصصان به­دست آمد. همچنين آزمون پايايي، به وسيله يک مطالعه راهنما براي به­دست آوردن ضريب اعتبار پرسشنامه انجام شد و ضريب آلفای کرونباخ برای اراضی تجهیز شده ۸۳۲/۰و برای اراضی سنتی ۷۵۷/۰ بدست آمد. یافته­های حاصل از آزمون t تست در زمینه مسائل زیست­محیطی نشان داد، مقدار سم مصرفی برای کنترل کرم ساقه­خوار برنج دو گروه با هم اختلاف معنی­داری ندارند. ولی در مورد مقدار مصرف کود اوره، مقدار مصرف علفکش، مقدار مصرف قارچکش در هکتار، دو گروه در سطح ۹۹ درصد دارای اختلاف معنی­دار  و در مورد مصرف کود فسفات دو جامعه در سطح ۹۵ درصد دارای اختلاف معنی­داری می­باشند. در زمینه مقایسه ابعاد زیست­محیطی کشاورزی پایدار در اراضی تجهیز شده و سنتی، ۸/۵۱ درصد از شالیکاران دارای اراضی تجهیز شده در اراضی خود کشت دوم انجام داده ولی کشاورزان دارای اراضی سنتی فقط ۱/۱۳ درصد کشت دوم در اراضی شالیکاری انجام داده­اند. در زمینه استفاده از کنترل بیولوژیک با استفاده از زنبور تریکوگراما علیه کرم ساقه­خوار برنج، ۱۷ درصد کشاورزان دارای اراضی تجهیز شده بیشتر از کشاورزان دارای اراضی سنتی از این روش استفاده نموده­اند. ۱۴ درصد از کشاورزان دارای اراضی سنتی در اراضی شالیکاری خود تغییرکاربری انجام داده­اند ولی کشاورزان دارای اراضی تجهیز شده پس از اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی، فقط ۵/۳ درصد آنان در اراضی خود تغییرکاربری انجام داده­اند و از این طریق آسیب کمتری به­واسطه تغییر کاربری­ها به محیط زیست وارد نموده­اند.