سنایی از جمله شاعران برجستهای است که آثارش از جهات کمّیت و کیفیّت در خور توجّه و بررسی است. از میان آثار این سخنورِ کم نظیر، دیوان و حدیقۀ وی از ظرافتها و لطایف خاص برخوردار است، که از جهت ادبی، فکری، زبانی و تنوّعِ مضامین مختلف، جایگاه ویژه و استواری دارد. نگارنده در این جستار بر آن است که علاوه بر نگاهی اجمالی به شخصیت و آثار این شاعر برجستۀ پارسی گوی، واژۀ آتش را در اشعار او مورد بررسی قرار بدهد. شناخت مفهوم آتش ما را در درک بهتر اشعار حدیقه و آشنایی با اندیشههای شاعر، یاری میرساند.آتش در شعر سنایی، در قالب های تشبیه، کنایه، تلمیح و غیره حضور یافته و در مصداق آتش عشق، آتش غیرت، آتش هجران، آتش شوق، آتش شهوت، آتش حرص، آتش جهنم، آتش عنصری و غیره به چشم میخورد. نتایج نشان میدهد که سنایی نه تنها آثار آتش عنصری را از قبیلِ «گرمابخشی، سوزندگی، سازندگی، بالاروندگی، نوردهی، پاک کنندگی»؛ برای همۀ آتشهای معنوی نیز صادق میداند؛ بلکه در آتشهای معنوی این صفات را حقیقیتر میداند.
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.